ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η οικογένειά μου διαθέτει μια επιχείρηση που κρατά καλά εδώ και 40 χρόνια και παρά τα σημερινά δεδομένα και την κρίση,έχουμε δουλειά και όλα πάνε καλά.Αυτό που με απασχολεί πολύ είναι ότι οι περισσότεροι φίλοι μου μου δίνουν την εντύπωση ότι ζηλεύουν.Οι περισσότεροι δε δουλεύουν κάπου και είναι πολύ δύσκολα τα οικονομικά τους με αποτέλεσμα να έχουν γίνει ζηλόφθονοι απέναντί μου λες και φταίω σε κάτι.Εντάξει,κι εγώ δε βρήκα δουλειά σε αυτό που σπούδασα και είμαι τυχερή που η οικογένειά μου έχει αυτή την επιχείρηση,αλλά αν έβλεπα ότι δεν έχω εναλλακτική θα ψαχνόμουν σε κάποια καφετέρια ή σε κάποια άλλη δουλειά να βγαίνει το μεροκάματο.Εκείνοι δε το κάνουν όμως και τους φταίω εγώ που σκοτώνομαι στη δουλειά όλη μέρα.Ειλικρινά,δε ξέρω τι να κάνω.Το έχω συζητήσει με έναν φίλο μου που αντιμετωπίζει και αυτός το ίδιο πρόβλημα με μένα,αλλά άκρη δε βγαίνει.Νιώθουμε πολύ αμήχανα και για να το συζητήσουμε μαζί τους και φοβόμαστε ότι θα το πάρουν στραβά και αυτό.Να σκεφτείτε δε τολμάμε να τους πούμε ότι αγοράσαμε κάτι γιατί θα αρχίσουν σχόλια του στυλ "ε βέβαια,τί ανάγκη έχεις εσύ;", "αν δε τα πάρεις εσύ,ποιός θα τα πάρει;".Τί να κάνουμε;Δε θέλουμε να σταματήσουμε να κάνουμε παρέα μαζί τους γιατί γνωριζομαστε χρόνια και δεν ήταν πάντα έτσι,απλά τώρα με τις δυσκολίες που περνάνε έχουν γίνει περίεργοι.