ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

λεγομαι σωτηρης κ ιστορία έχει ως εξής:είμαι 22 χρονών κ η κοπέλα μου 25..μένουμε μαζί εδώ κ 2 χρόνια...μείναμε μαζί σχεδόν από την αρχή της σχέσης μας..περίπου στους 5 μήνες από επιλογή κ των δύο...γενικά όλα στην σχέση μας είναι πολύ καλά δεν έχουμε τσακωμούς εκτός από λίγους σαν φυσιολογικό ζευγάρι όμως..Μέχρι εκεί...Η σχέση μας πήγαινε πολύ καλά..μπορώ να πω το βλέπαμε πολύ σοβαρά...είχε γνωρίσει τους γονείς μου κ είχα γνωρίσει κ ΓΩ τους δικούς της κ γενικά έχω γνωρίσει ΣΧΕΔΝ όλο της το σόι...όπως είπα η σχέση μας πήγαινε τέλεια ώσπου μια μέρα με κλάματα μου εξηγεί πως δεν είναι πια ερωτευμένη αλλά δεν μπορεί να ναι μακριά μου...εγω της είπα ηρεμησε νομίζοντας ότι είναι μια φάση..άγχος από τη δουλειά..τεσσάρων το αφήσαμε κ λέμε να δούμε πως θα πάει...πήγαμε διακοπές γυρίσαμε κ μου ξαναλέει με κλάματα στα μάτια ότι θέλει να μείνει μόνη ότι είναι χαζή που θέλει να με αφήσει κ το ξέρει ότι θα μετανιώσει κ ότι δεν της αξίζω...εγω επειδή σκεπτόμενος ότι παίζει μαζί μου...της είπα ότι θα φύγω κ ότι μακάρι να μην είχε μπει στν ζωή μου..κ άρχιζε να κλαίει κ να μου λέει σε ΔΝ μπορώ να σε βλέπω έτσι κ την πείραξε που της είπα ότι μακάρι να μην την γνώριζα...Επειδή ΔΝ μπορούσα να τν βλέπω να κλαίει της λέω πάρε άδεια μερικές μέρες κ φύγε από το σπίτι να ηρεμησεις κ όταν γυρίσεις συζητάμε..τεσπα αυτή έφυγε δύο μέρες κ ΓΩ ούτε της έστελνα ούτε τπτ...κ αυτή όλο μου έστελνε ΜΝΜΑΤΑ κ λεγε ότι της λειπω κ ότι με αγαπάει...γύρισε από το ταξίδι με δώρα για μένα..ήθελε να βάψει το σπίτι κ γενικά ήταν χαρουμενη κ ανανεωμενη κ νόμιζα ότι όλα ήταν καλά...αλλα έκανα λάθος...παλλα με κλάματα στα μάτια μου είπε ότι θέλει να μείνει μόνη κ ότι δεν είναι ερωτευμένη...δεν ξέρω πως να το αντιμετωπίσω..ειλικρινά την αγαπώ..κ πιστεύω ότι είναι κάτι ψυχολογικό που της συμβαίνει κ ξεσπά πάνω στν σχέση μας..ζητώ την γνώμη σας..ευχαριστω