ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα σας!!! Θα ήθελα να μοιραστώ κι εγώ με τη σειρά μου το πρόβλημα με τη διαπαιδαγώγηση αν θέλετε να το πούμε έτσι, του δικού μου παιδιού!!! Γνώρισα τον άντρα μου όταν αυτός ήταν στο τελευταίο έτος στο Πολυτεχνείο!!! Σπούδαζε στην πόλη μου!!! Είχα ζήσει τη ζωή μου, δεν είχα απωθημένα κι έτσι αποφάσισα να κάνω έναν σταθερό δεσμό και δημιουργία οικογένειας εφόσον ήταν εφικτό!!! Ο άντρας μου ήταν ήσυχος, πνευματώδης, καλλιεργημένος, χαμηλών τόνων!!! Τον πλησίασα μέσω της κοινής μας παρέας κι έτσι η όλη κατάσταση εξελίχθηκε σε φλογερό ειδύλλιο και σύντομα σε γάμο!!! Από αυτόν το γάμο αποκτήσαμε την κόρη μας!!! Με το σύζυγό μου έχουμε 3 χρόνια διαφορά ηλικίας, είμαι 3 χρόνια μεγαλύτερή του. Το πρόβλημά μου φίλες και φίλοι είναι ότι έχει φτάσει 20 ετών, δεν είχε ποτέ της αγόρι και δεν έχει φιληθεί καν, από όσα μου έχει πει. Όποτε της λέω άντε βρε κορίτσι μου, πότε θα χαρείς μου λέει να μην ανακατεύομαι στη ζωή της και πως αυτή τη στιγμή κοιτά τις σπουδές της, καθώς θέλει να αναλάβει το τεχνικό γραφείο του πατέρα της. Η κόρη μου είναι όμορφη, θηλυκή, της αρέσει το πιο casual ντύσιμο, όχι υπερβολές αλλά δεν είναι παράξενο να έχει φτάσει 20 ετών και να μην έχει φιληθεί καν; Το χειρότερο από όλα είναι ότι έχουμε αρχίσει και μαλώνουμε άσχημα με τον άντρα μου, τον οποίο κατηγορώ ότι του έμοιασε και την έκανε σαν τον εαυτό του και το δραματικότερο όλων είναι πως στον πρόσφατο καβγά μας μου είπε "Αλοίμονο, τί να γίνει το παιδί, σαν εσένα;" Σκέφτομαι να πλησιάσω τις φίλες της κρυφά από τον άντρα μου, μιας και σπουδάζει στην πόλη που μένουμε και τις γνωρίζω (νοικιάζει διαμέρισμα η κόρη μου) και να τις ρωτήσω για τα προσωπικά του παιδιού μου. Εσείς, τί θα με συμβουλεύατε; Δεκτή η όποια συμβουλή.