ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι με το αγορι μου(25 χρονων) πειρπου 6 μηνες.Τον ερωτευτηκα αμεσως.Στην αρχη μου φεροταν υπεροχα,σχεδον "ιπποτικα".Δεν ηταν απο τα ατομα που βγαιναν εξω με τις ωρες,που ξενυχτουσαν κτλ αλλα κατι γινοταν.Και για καφε πηγαιναμε,για μπυρες,για σινεμα..Τους τελευταιους 3 μηνες ομως εχει αλλαξει παρα πολυ.Σχεδον δεν τον αναγνωριζω.Δεν θελει να βγαινει απο το σπιτι.Οποτε του λεω να παμε εξω παντα εχει μια ετοιμη δικαιολογια.Σιγουρα θα πειτε πως εχει οικονομικο προβλημα.Και ομως συμβαινει το αντιθετο.Δουλευει και τα χρηματα που βγαζει ειναι αρκετα (ζει στο πατρικο του.)Ο ιδιος μου εχει πει πως δεν εχει οικονομικο θεμα και παντα εκεινος πληρωνει(κατι που εκτιμω πολυ) οποτε εχουμε βγει και δεν δεχεται δικο μου κερασμα.Αλλα και εγω δεν ζηταω κατι εξωπραγματικο ή πολυεξοδο..ενα καφε,μια βολτα,ενα μπανιο στη θαλασσα παρολ'αυτα παντα εχει την δικαιολογια ετοιμη και δυστυχως παντα γινεται αυτο που θελει επειδη δεν μ αρεσει να γινομαι πιεστικη.Και ακριβως επειδη κατα βαθος ΒΑΡΙΕΤΑΙ, καποια πραγματα που πριν τα καναμε μαζι ή πηγαινε μονος του πλεον στελνει εμενα να τα κανω.Μεσα στο σπιτι του ειμαστε εγω,η μητερα του και η μεγαλη του αδελφη και στελνει εμενα να βοηθησω στην κουζινα,στελνει εμενα να μεταφερω πραγματα,εχει σταματησει να ειναι πια τοσο ευγενικος και εξυπηρετικος οσο ηταν και ειναι φορες που αισθανομαι οτι απλα εκμεταλλευεται την ανοχη μου.Δεν ξερω αν ειναι σωστο να πω τιποτα γιατι ο,τι τρωμε εκεινος το πληρωνει.Μ'αρεσει να βοηθαω και να προσφερω αλλα οχι να το εκμεταλλευονται.Τι του συμβαινει;Γιατι αλλαξε;; Και πως πρεπει να φερθω απο δω και περα;