Εξομολογούμενε, ανάλογα γεγονότα έχουμε αντιμετωπίσει οι περισσότεροι.Καταρχήν, είσαι νέος στη δουλειά και ο θείος σου λανθασμένα θεωρεί ότι ο συγγενικός σας δεσμός του δίνει το δικαίωμα να σε απαξιώνει. Αυτό δεν είναι κάτι ,που πρέπει να προβληματίσει εσένα,αλλά εκείνον .Από την άλλη, ο ηλικιωμένος συνάδελφός είναι λογικό να νιώθει ότι απειλείται,γι' αυτό ακολουθεί τη συγκεκριμένη στρατηγική. Αλίμονο,λοιπόν,αν η γνώμη του κάθενός μας άγγιζε και μας καθιστούσε ψυχολογικά ερείπια.Από την άλλη πρέπει να γνωρίζεις ότι είναι βασικό να βάζεις όρια ,συμπεριλαμβανομένων και των στενών συγγενών.Να ξέρουν, ότι αν περάσουν τις κόκκινες γραμμές που εσύ θα ορίσεις,θα υποστούν συνέπειες.Διαφορετικά οι άνθρωποι,όχι κατ' ανάγκη από δόλο,αλλά επειδή έτσι είναι η ανθρώπινη φύση,θα καταλαμβάνουν όσο χώρο τους αφήνεις, πνίγοντάς σε.Τέλος,να γνωρίζεις ότι καλή η ανωτερότητα,αλλά ορισμένοι δεν καταλαβαίνουν τη γλώσσα της.Γιαυτο πόλλες φορές πρέπει να τους μιλήσεις σε εκείνη τη γλώσσα που κατανοούν.
9.10.2017 | 18:59
Προβληματα
Σήμερα έγινε κάτι που με στενοχώρησε πολύ. Έπιασα δουλειά σε μία μονάδα επεξεργασίας ξύλου όπου δουλεύουν 7 μόνιμοι εκ των οποίων ο ένας είναι θείος της μαμάς μου (της μάνας της αδερφος) γι'αυτό επέλεξα να πάω εκεί. Σήμερα όμως αυτός ο θειος με ξεφτιλησε επειδή δεν έκανα μία δουλειά σωστά. Μου λέει τίποτα δεν κάνεις καλά. Ολα λάθος τα κανεις παντα.Εγώ βέβαια είμαι καινούργιος εκεί μόλις 10 μέρες. Με πόνεσε πάρα πολύ που με ταπείνωσε έτσι. Και είναι και θείος μου. Δηλαδή αυτός γεννήθηκε τελειος; Είναι και ένας άλλος γέρος ο οποίος δεν με χωνεύει ούτε εκείνος και δεν θέλει να δουλεύει μαζί μου στο ίδιο ποστο. Αλλά αυτό με άγγιξε. Μια ζωή όλοι με έχουν για ανίκανο. Με τι ψυχολογία να πάω ξανά εκεί τώρα? Και όταν σου λένε συνέχεια ότι το αφεντικό δεν πληρώνει. Θέλω να φύγω από κει μέσα δεν αντέχω άλλο. Αλλά δεν έχω την αυτοεκτίμηση να πάω να ψάξω αλλου. Είμαι συνεσταλμένος και σαν να μην έφτανε αυτό με κάνουν να νιώθω σαν σκουπίδι. Και μπροστά στους άλλους εργαζόμενους να με ξεφτιληζει; Έλεος πια
2
