ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 20 χρονών και εργάζομαι τον τελευταίο καιρό σε έναν παιδικό σταθμό. Αν και γνωρίζω από παιδιά, όσο μου επιτρέπει η ηλικία μου και οι σπουδές μου μέχρι στιγμής, δεν γνωρίζω καθόλου από γονείς. Έτσι τον τελευταίο καιρό είναι ένας πατέρας ο οποίος με πλησιάζει περισσότερο από όσο θα έπρεπε,για παράδειγμα ενώ εγώ δεν είμαι η δασκάλα των παιδιών, ζητάει να μιλήσει σε μένα για οποιοδήποτε θέμα με το παιδί του. Επίσης βρίσκει αφορμές να με αγγίζει χαϊδευτικά είτε στο μπράτσο,είτε στην πλάτη. Πριν λίγες μέρες με κράτησε λίγη ώρα να μου μιλήσει και να μου εκμυστηρευτεί πράγματα για την δύσκολη συζυγική ζωή, κάτι εντελώς άκυρο δηλαδή ούτε καν προβληματισμούς για το παιδί απλά που με αφορούν άμεσα. Ξέρω ότι όλα αυτά μπορεί να είναι και στο μυαλό μου και απλά να γίνομαι καχύποπτη και να είναι απλά ένας γλυκός άνθρωπος. Αλλά δεν ξέρω νιώθω κάπως περίεργα γιατί είναι ο μόνος γονέας με τον οποίο, χωρίς να το επιδιώκω, έρχομαι σε επαφή και τη δεδομένη χρονική στιγμή δεν είναι απαραίτητο γιατί έχω βοηθητικό ρόλο εκεί μέσα και όχι της δασκάλας για παράδειγμα. Τι θα μπορούσα να κάνω για να σταματήσει όλο αυτό; Να μιλήσω στον ίδιο ή σε κάποιον άλλον;