ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

δεν αντεχω αλλο δεν ξερω τι να κανω....ειχα κατι συντομο με ενα παιδι γιατι αυτος μετα εφυγε εξωτερικο για ενα εξαμηνο και δεν κρατησε ανταλλασαμε καποια μηνυματα αλλα αραια και που,αν ηθελε πιο ενεργη συνομιλια λογικα θα το ειχε πει....τελος παντων καταλαβα οτι δεν ειμαι κατι σοβαρο γι αυτον οποτε λεω thank you,next...νταξει στην πραξη μου πηρε λιγο περισσοτερο απο το κανονικο καθως εβλεπα ολη την ωρα εφιαλτες με αυτον και δεν μπορουσα να κανω τιποτα με κανεναν...ακομα δεν εχω κανει βασικα τωρα που το σκεφτομαι εξαμηνο και βαλε αποχη,νταξει δεν γνωριζω και κανεναν που να θελω εδω που τα λεμε....το προγραμμα του στο εξωτερικο τελιωσε και μολις εγινε αυτο ενω τα ειχα ξακαθαρισει με τον εαυτο μου πως δεν γουσταρει και πως εχω ξενερωσει με την ολη αδιαφορια οι εφιαλτες ξαναξεκινησαν,τον πετυχα στο δρομο τις προαλλες τυχαια μιλησαμε λιγο περι ανεμων και υδατων προσπαθησα να τον αποφυγω ευγενικα και παλι εφιαλτες και βρισκομαι στη δυσαρεστη θεση να σας ανακοινωσω πως ετοιμαζομαι σαν βλακας να του στειλω να δω τι κανει...πως ειναι δυνατον να τον θελω τοσο πολυ στη ζωη μου οταν ειναι τοσο αδιαφορος?μηπως ειναι που δεν εχω με κατι να ασχοληθω αυτην την περιοδο?τσαντιζομαι πολυ με τον εαυτο μου γιατι ενω συνειδητοποιω οτι δεν γουσταρει καθομαι ,ασχολουμαι και με το να στειλω (δεν θελω να χαθουμε εντελως) και το να μην στειλω(κρατα λιγο αξιοπρεπεια φτυσμενη σε εχει) και τυραννιεμαι....γνωμες?συμβουλες? pleaseeee ευχαριστω πολυ για το χρονο σας!