ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα σας, έχω μια σχέση εδώ και 3 μήνες εκείνος 26 εγώ 23 το θέμα στο οποίο θέλω να αναφερθώ είναι στην οικειότητα και στην επικοινωνία μέσα σε μια σχέση. Με τον φίλο μου έχουμε μια υπέροχη χημεία που δεν έχω ξανά νιώσει από την πρώτη στιγμη όσο κ εκείνος, περνάμε πολύ όμορφα, βρισκόμαστε συχνά και μέχρι στιγμής είμαστε καλά. Οι χαρακτήρες μας ταιριάζουν συγκεκριμένα στο ότι και είμαστε "κλειστεί" στο να πούμε πιο προσωπικά μας θέματα, οικογενειακά, και για το οτι έχει περάσει ο καθένας μέχρι τώρα. Μαζί εκφράζομαι και αρχίζω και νιώθω διαφορετικα από άλλες σχέσεις που είχα, και εκείνος το ίδιο αλλά όχι παντού. Για παράδειγμα για τα οικογενειακά δεν θέλει από ότι έχω καταλάβει να μιλάει ξέρω μόνο ότι οι γονείς του είναι χωρισμένοι και δεν έχει καλές σχέσεις με την μητέρα του γιατί αν μπει στην διαδικασία να αναφέρει κάτι για εκείνη είναι σκληρός και για αυτό δεν έχουμε σχολιάσει και ούτε έχει ρωτήσει και για τα δικά μου λογικο από την μία για το χρονικο διάστημα που είμαστε μαζί αλλά αν δεν ανοιχτείς στον άλλον πως θα έρθετε πιο κοντά. Εκεί εγώ τον νιώθω απόμακρο να το θέσω ετσι νιώθω ότι αφού δεν μιλάει για αυτά, και δεν έχω γνωρίσει ούτε έχει γνωρίσει τους δικούς μου ίσως η σχέση που έχουμε και που λέει ότι θέλει να έχει μαζι μου δεν ειναι όπως την θέλω εγώ ( να προσθέσω ότι δεν έχουμε προχωρήσει ακομα ).Δεν μου έχει ξανά συμβεί ένας άντρας να ειναι έτσι σε αυτό το κομμάτι προσπαθώ μόνο να τον φέρω κοντα μου και να τον κάνω να καταλάβει ότι ενδιαφέρομαι συνολικά για εκείνον, δεν βιάζομαι ούτε πιέζω καταστάσεις όλα στην ώρα τους και να δίνουμε χρόνο στον άλλον όπως λέει κ εκείνος αλλά αυτό με αγχώνει. Πως θέλεις να είσαι με κάποιον αν δεν πεις και για αυτα κάποια στιγμή ώστε να έρθεις πιο κοντά με τον άλλον; Επίσης τις τελευταίες 10 μέρες δεν έχουμε βρεθεί γιατί δουλεύει το πρωί και μετά πάλι το απόγευμα και από ότι έχω καταλαβει έχει και τα οικογενειακά του γιατί μου είπε ότι αυτές τις μέρες να κάνω λίγο υπομονή επειδή είναι η κατάσταση τέτοια που δεν μπορούμε να βρεθούμε και ότι αν είναι η συμπεριφορά του κάπως είναι από αυτό και όχι κάτι με εμένα θα μου εξηγήσει απο κοντά και να μην βάζω διαφορά με το μυαλό μου με θέλει του λείπω πολύ και θέλει να ειναι πολύ μαζί μου ( μιλάμε λίγο το πρωί και λέμε λίγο τα νεα πριν τον ύπνο).Τον κατανοώ και σέβομαι αυτό που περνάει αλλά αν δεν μου πει περίπου του συμβαίνει δεν μπορώ να καταλαβω, ας μου εξηγούσε το λόγο που δεν μπορούμε έστω και λίγο να βρεθούμε και να μιλήσουμε λίγο περισσότερο. Ειναί ωραιο να ακούς ότι λειπεις και θέλεις τον άλλον αλλά το κάτι παραπάνω είναι σημαντικό. Να τα αναφέρω ολα αυτά όταν βρεθώ μαζί του; να του εξηγήσω ότι θέλω να έρθω πιο κοντά του και να είναι ανοιχτός σε εμενα;Συγνώμη για το μεγάλο κείμενο, είναι σημαντικες οι απόψεις σας!