ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θα ήθελα να εξομολογηθώ οτι αγαπώ τις ξένες γλωσσες.Τωρα ομως στα 30 + μου απο γλωσσες εχω δυστυχώς μονο ενα cpe και ενα B2 στα γερμανικά του Goethe.Εχω ηδη τελειώσει ελληνικη φιλολογική σχολη μα δεν κατάφερα δυστυχως να εργαστώ πανω σ´αυτο.Το κρατος τωρα πια απαγορεύει σε κατόχους προφισιενσι να διδάσκουν μια ξενη γλωσσα σε καιρο κρίσης μην μπορώντας να αξιοποιήσουν μια δεξιότητά τους για να επιβιώσουν.Ετσι και προφισιενσι στα γαλλικά και τα γερμανικά αν αποκτήσω θα μου είναι άχρηστα... Στα 32 μου ομως μού ειναι πολύ δυσκολο να αντέξω ψυχολογικά να παω ξανα πανεπιστήμιο και ιδίως με τοσες εκκρεμότητες στη ενήλικη ζωή μου αυτη τη στιγμή. Τί πιστεύετε ομως εσείς οτι ειναι πιο ευκολο να βγαλει κανεις στα 32+ μια ξενη φιλολογια ή να παρει το πιστοποιητικό C2 στην αντιστοιχη ξένη γλώσσα και να διδάσκει μια ζωή σε ιδιαιτερα;; Εχω πελαγώσει με το τέλμα στα επαγγελματικά μου γιατί το μονο που μου αρεσει ειναι οι ξένες γλώσσες κι εκεί δεν βλέπω τοσο φως:(