ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Χτες το βράδυ φέυγοντας απο την δουλειά και ανηφορίζοντας την Ιπποκράτους αντίκρισα όλα τα παρμπρίζ των αυτοκινήτων γεμάτα προεκλογικά φυλλάδια. Ανάμεσα στα οποία βρισκόταν κι ένα το οποιο με εξόργισε πολύ. Ήταν ο Μπένυ χαρούμενος να με προσκαλεί σε μια συγκέντρωση στο Σύνταγμα για την αυτοδύναμη Ελλάδα που οραματίζεται και θέλει για όλους εμάς τους Έλληνες. Η αλήθεια είναι πως εξοργίστηκα τόσο πολύ... Ο θυμός με κυριεύσε. Αλήθεια πως μπορεί ένας άνθρωπος που συντέλεσε στην παράδοση της πατρίδας μου στα χέρια των ξένων δυνάμεων και των πιστωτών του να μιλάει για αυτοδυναμία. Πώς μπορεί αυτός που έκλεψε το μέλλον μου και κατέστρεψε τα όνειρα μου και την αισιοδοξία μου (καθώς και χιλιάδων άλλων νέων) να έχει το θράσος να με κοιτάει κατάματα και να μιλάει για όραμα;! Ακραίες αντιδράσεις δεν είχα ποτέ. Ούτε κοματοποιημένος ήμουν. Εκείνη την στιγμή ένιωσα όμως την ανάγκη να εξαφανίσω από μπροστά μου αυτό το "spam" διαφημιστικό καθώς και την πολιτική της ψευτιάς, της υποκρισίας και του εκφοβισμού (βλ "ή εμείς ή το χάος", "ή εγώ ή ακυβερνησία" κατά το "ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε"). Χωρίς δεύτερη σκέψη άρχισα να μαζεύω ένα ένα τα φυλλάδια από τα αυτοκίνητα και τα πεζοδρόμια (πολλοί κάτοχοι των αυτοκινήτων τα είχαν ήδη αφαιρέσει). Ανέβηκα όλη την Ιπποκράτους και κατέβηκα την Χαριλάου Τρικούπη μαζεύοντας 562 πράσινα χαρτάκια.Αμέσως μετά κατευθύνθηκα προς το τέλος της Ιπποκράτους, στα κεντρικά γραφεία του Πασόκ! Μπήκα χωρίς δεύτερη σκέψη στην γραματεία της εισόδου και άφησα αρκετά εκνευρισμένος τα φυλλάδια στον πάγκο. Κοιτάζω τον άνθρωπο που καθόταν πίσω από τον πάγκο και τον ενημερώνω ότι αυτά τα φυλλάδια τα βρήκα έξω απο το σπίτι μου. Ο άνθρωπος απορημενος με ρώτησε που είναι το σπίτι μου, πού τα βρήκα. " Εδώ πιο πάνω. Έξω απο το σπίτι μου, στα αυτοκίνητα και στο πεζοδρόμιο... Τι σημασία έχει εν τέλει που τα βρήκα;! Σας ανήκουν και σας τα επιστρέφω". Κατεβαίνω τα σκαλάκια της εισόδου και γυρνάω στον άνθρωπο ο οποίος είχε μείνει σαστισμένος και του λέω "Α και μην τα πετάξεις! Αυτή την στιγμή χαρτί υγείας έχω, οτάν μου τελειώσει θα έρθω να τα πάρω!" κι έφυγα. Η αλήθεια είναι πως θα ήθελα να τα μοιραστώ όλα αυτά μαζί σας με ένα βίντεο για να δείτε την έκπληκτη φάτσα των ανθρώπων αυτών, αλλά δυστυχώς δεν είχα μπαταρία στο κινητό. Και για να είμαι ειλικρινής δεν ήταν κάτι προσχεδιασμένο. Ήταν μια πράξη εντελώς αυθόρμητη, ενάντια δε όλη την ψεύτικη πολιτική τους. Ενάντια σε κάθετι που κατέστρεψε την χώρα μου και τώρα εμφανίζεται ως η μόνη σωτήρια λύση για την πατρίδα μου. Ενάντια σε κάθε στρατιγική εκφοβισμού. Σε λίγες ώρες οι κάλπες ανοίγουν και πραγματικά αγωνιώ... Είναι τελικά ο Έλληνας σκεπτόμενο όν ή φοράει παρωπίδες; Θα ψηφίσει ή θα μείνει αμέτοχος; Θα τον κυριεύσει ο φόβος ή θα ψηφίσει απο καρδιάς; Οι παππούδες και οι γιαγιάδες θα κάτσουν να ακούσουν τα εγγόνια τους, τις επιθυμίες τους και τις ανάγκες τους πρίν πάνε στην κάλπη ή απλά θα ψηφίσουν αυτό που έχουν συνηθίσει; Όσο για όλους εκείνους τους "μεγάλους πολιτικούς" που βγαίνουν στα κανάλια και διατυμπανίζουν πόσο φόβο και θλίψη νιώθουν στην ιδέα μια βουλής που θα απαρτίζεται από πολλά μικρά κόμματα έχω ένα να πω.. Μην ανησυχείτε ποτέ για τις επιλογές του λαού. Δημοκρατία σημαίνει σεβασμό στις αποφάσεις του λαού και τις ελευθερίες του.