πόσο μου θυμίζουν εμένα αυτά τα λόγια.. κουράγιο κορίτσι μου, θα τα καταφέρεις. και να είσαι σίγουρη (αν και αυτή τη στιγμή προφανώς είναι αδύνατο να το καταλάβεις) ότι υπάρχει κάποιος εκεί έξω ακριβώς για σένα. απόλαυσε τον πόνο και τη θλίψη σου, ζήσε το όσο μπορείς. χάραξε τις αναμνήσεις σου. κάποτε απλά θα τα θυμάσαι με ένα χαμόγελο.
7.6.2016 | 04:18
το πρωί...
..να παλεύω να είμαι χαμογελαστή, και το βράδυ με τους δαίμονές μου... Δεν πειράζει όμως, δε φταις εσύ, εγώ φταίω. Μόνο εγώ. Δεν μπορώ να σε κατηγορήσω για τίποτα, γιατί δεν έκανες τίποτα, δεν ήξερες. Γιατί δεν είχα ερωτευτεί εσένα, αλλά την ιδέα που είχα σχηματίσει στο μυαλό μου για σένα. Αφού όμως ήρθαν έτσι τα πράγματα, δε γίνεται να κάνω αλλιώς. Και αύριο θα σε δω, και θα με δεις, και θα σου μιλήσω, και θα μου μιλήσεις, και θα προσποιηθώ οτι είμαι καλά, και θα συνεχίσω τη ζωή μου. Καλά να πάθω, αφού είχα θέσει τόσο υψηλές προσδοκίες, ας μου γίνει μάθημα από 'δώ και πέρα. Πρέπει να φανώ δυνατή. Κι αυτό θα περάσει. https://www.youtube.com/watch?v=WqJ4u5rqxbo
1