ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
26.3.2015 | 18:24

πρωην...

Πριν λιγες εβδομαδες τελειωσε μια απο τις πιο ομορφες και τρυφερες σχεσεις που ειχα... Εκτος απο τα.. Του τελευταιου καιρου ολα ηταν υπεροχα, μονο μελανο σημειο η πρωην... η μεγαλυτερη (και μιλαμε για πολλα χρονια) σχεση του.. Η παρουσια της υπηρξε αφορμη του πρωτου μας καυγα και διακοπηκε... Επανεμφανιστηκε ομως με τη μορφη της "φιλης", της "συμμαθητριας" πλεον. Αν και με ετρωγε δε μιλουσα καθως ηταν και οι δυο σωστοι φαινομενικα και εμαθα οτι υπηρχε και καποιος αλλος στη ζωη της. Εβλεπα παντα τα μυνηματα τους, ενδιαφερον οταν ο ενας απο τους δυο δεν ηταν καλα, χρονια πολλα, ακομα και δωρα... Η αγαπημενη του μπλουζα ηταν το δωρο της, οχι το δικο μου, για λογους αντικειμενικους αλλα και παλι... Μεσα απο αυτα και ποσα αλλα μισησα αυτη την κοπελα, χωρις καν να την ξερω.. Γελοιο; Γελοιο. Ζηλια; Ζηλια. Την συμπαθουσαν η φιλη του, οι φιλες της ηταν παρεα του ενω εμενα και την κολλητη μου μας εβλεπαν σαν γκομενες, το ειδα αργοτερα.Τον εβλεπε καθε μερα ενω εγω ολο και πιο σπανια.Τον ειχε χρονια ολοκληρα, εγω μονο λιγους μηνες.Ηταν η μονη με την οποια εκανε ερωτα (ΝΑΙ υπαρχουν και τετοιοι...). Με εμενα και με οποιαδηποτε αλλη δεν ηθελε, το θεωρουσε σημαντικο ελεγε... Δε θα ξεχασω ποτε τη μονη νυχτα που εμεινε στο σπιτι μου... Που ειδαμε ταινια, κοιμηθηκαμε αγκαλια, καναμε τα παντα μα την τελευταια στιγμη δε μου εδωσε τον εαυτο του... Ποτε δε γιναμε ενα... Δε θα το ξεχασω "Μαλλον σου φαινεται ηλιθιο αλλα δε δινομαι ευκολα ολοκληροτικα ουτε θελω να παρω ακομα. Σε θελω οσο δε φανταζεσαι αλλα θα το μετανιωσω γιατι ο λιγος καιρος που σε ξερω δε θα με βοηθησει να νιωσω οτι ειχα νιωσει καποτε"... Δε πιστευα στα αφτια μου...Δε θα ξεχασω το σπασιμο στη φωνη του οταν τον ρωτησα αν θα ηθελε να ειναι ξανα μαζι της, ουτε το "δε θα παψω ποτε να τη νοιαζομαι και να την αγαπω μα δε τη θελω πια. Ειναι ευτυχισμενη εκει που ειναι και εκανε επιλογες που με αηδιασαν". Τη μισησα γιατι μπορεσε να τον πληγωσει, την μισω γιατι προχορησε ενω εγω δε μπορω, την μισω γιατι ειναι ομορφη.Την μισω και την φοβαμαι. Χωρισαμε και ο κολλητος μου που ειναι στην ταξη του μου ειπε πως μιλανε. Της κανει λαικ και εγω σκαω.. Ζηλευω.. Μιλησαμε και μου ειπε να μη λεω χαζα δεν υπαρχει περιπτωσει να γυρισει σε αυτην. Αλλα και παλι....
 
 
 
 
Scroll to top icon