ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ποσο θελω απλα να ξυπνησω παλι ενα πρωι και να κοιμασε στην αγκαλια μου παλι....να φιλιθουμε να μιλησουμε και οτι αλλο θες...αρκει να εισαι εκει διπλα μου...να σε παρει ο υπνος στο αυτοκινητο οταν οδηγω..και να αφησω να κοιμηθεις μεσα που τοσο σου αρεσει...να μου πεις απλα ενα καλημερα και να μην κοιτας απο την τζαμαρια σου απεναντι στα κλεφτα...ποσο θελω να εισαι μονη σου μια κυριακη στο μαγαζι σου...ποσο? και να πιουμε εναν καφε οπως πριν κανα 2 μηνες και να λεμε οτι μαλακια μας κατεβενει και μετα να παμε για παγωτο...ποσο μου λειπεις το ξερεις?ξερω οτι σου λειπω...ειμαι εκει και σε περιμενω...αλλα οσο ειναι οι αλλοι διπλα σου δεν προκειτε να κανω κινηση...οχι απο φοβο... αλλα δεν μπορω..γιατι πρωτα φοβαμε να σε αντικρυσω...φοβαμε πως θα σπασω μπροστα σε ολους...δοσε μας μια ευκαιρια...δεν την εδωσες ποτε..απλα ηρτθες ενα βραδυ που ειχαμε νευρα..και ετσι απλα εφυγες και τα τελειοσες ολα...κ αν δεν εκανα το τηλεφωνο που ζητησες ειναι επειδη φοβαμε τι θα ακουσω...Σαγαπω οσο δεν αγαπησα τιποτα σε αυτη την σκορπια ζωη...δεν θελω καμα αλλη...απλα βολτες κανω...μηπως και σε βρω..και σε δω απο μακρια...και οχι δεν σε παρακολουθησα εκεινο το πρωι....απλα περασα να σε δω...ωπος εχω περασει πολλα πρωινα...πριν λιγες μερες φοραγες εκεινο την τζιν πουκαμισα....