27.10.2012 | 18:07
Προς την πρωην μου...
Χωρισαμε πριν απο λιγο καιρο με κοινη αποφαση. Μπορει να μαλωναμε συνεχεια οσο ημασταν μαζι μα ποτε δεν ειπαμε βαριες κουβεντες. Περασαμε και πολυ καλα παρολα αυτα. Στο μεσοδιαστημα απο το χωρισμο μας συναντηθηκαμε, εκει φανηκες πολυ χαλαρη και ανετη και ευχομαι να εισαι πραγματικα ετσι. Δεν κρυβω οτι σε σκεφτομουν αρκετα συχνα αυτο το καιρο και αρκετες φορες ηθελα να επικοινωνησω μαζι σου ομως δεν το κανα γιατι τη τελευταια φορα που συναντηθηκαμε και σου προτεινα να συναντιομαστε θεωρησες οτι δεν ειναι καλη ιδεα. Εχθες ηταν η ονομαστικη μου εορτη(αν και δεν τη θεωρω ιδιαιτερη γιορτη), με θυμηθηκαν και ατομα που δεν περιμενα να με θυμηθουν. Πιστευα οτι ενα τηλεφωνο θα με επερνες και εσυ μετα απο ενα χρονο που περασαμε μαζι αλλα...σιωπη.Μετα το χθεσινο και σε συνδυασμο με πραγματα που ειχαν γινει στη σχεση που ειχαμε μπορω να πω οτι σχεδον με αηδιασε και νευριασε η σκεψη σου.Σκεφτομουν οτι αν θα σε συναντουσα σε κοινη παρεα, (πραγμα πολυ πιθανο) να ειμαι φιλικος μαζι σου αλλα πλεον δεν μου δινεις αλλη επιλογη απο το να σε αγνοησω και να σε ειρωνευτω. Εχε γεια λοιπον Βασω και καλο κουραγιο στο επομενο θυμα που θα σε ανεχτει..