Δε ζούμε στο 1800, δεν υπάρχουν γεροντοκόρες και γεροντοπαλίκαρα, ο γάμος δεν είναι αυτοσκοπός, και μου κάνει εντύπωση που η ωριμότητα που έδειξες στις αποφάσεις σου δε συνάδει με τις 2 τελευταίες προτάσεις του κειμένου.
30.3.2019 | 15:14
Προς τον περίγυρο μου: Δεν είμαι κατά του γάμου!
Έχω δεχτεί προτάσεις γάμου από 3 άντρες.Στην πρώτη περίπτωση ήμουν 20 κι αυτός 30+. Αυτός ήθελε να κάνει οικογένεια κι εγώ να συλλέξω εμπειρίες. Χωρίσαμε.Στη δεύτερη περίπτωση ήμασταν μαζί 8 χρόνια. Όταν άρχισε να φθίνει η σχέση, μου έκανε την πρόταση. Ήταν ήδη πολύ αργά για μας. Χωρίσαμε. Στην τρίτη περίπτωση ήμασταν και οι δύο τρελαμένοι από έρωτα. Απ' την πρώτη μέρα μείναμε μαζί και τον πρώτο μήνα μου πρότεινε γάμο και δημιουργία οικογένειας. Δέχτηκα. Όταν καταλάγιασε η τρέλα, ανακαλύψαμε ότι δεν ταιριάζουμε.Και...μαντέψτε! Ναι, σωστά! Χωρίσαμε!Και κάπως έτσι, στα 35 είμαι μόνη.Ο γάμος για μένα δεν πρέπει να γίνεται αν το θέλει κυρίως ο ένας. Δεν πρέπει να γίνεται αν η σχέση οδεύει προς την ολοκλήρωση του κύκλου. Και δεν πρέπει να είναι μια παρορμητική απόφαση πάνω στον ενθουσιασμό. Για μένα, πρέπει τη στιγμή που παντρεύεσαι, να είσαι ερωτευμένος, σίγουρος ότι ταιριαζεις στα βασικά και φυσικά να το θέλουν και οι δύο εξίσου.Ελπίζω κάποτε να υπάρξουν οι ιδανικές συνθήκες και να το ζήσω.Σιγά σιγά όμως συμβιβάζομαι και με την ιδέα της γεροντοκόρη...
1
