ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μου συμβαίνει το εξής παράδοξο: Όταν πρέπει να κάνω κάτι ή να γίνει κάτι στο κοντινό μέλλον, π.χ. τις αμέσως επόμενες ημέρες, την επόμενη εβδομάδα κλπ., έχω μια απίστευτη προσμονή για την ημέρα που θα έρθει για να κάνω ό,τι τέλος πάντων είναι να κάνω ή ό,τι είναι να συμβεί και μόλις τελικά φτάσει αυτή η ημέρα, τότε ή δεν το κάνω καθόλου αυτό που είχα προγραμματίσει και στην καλύτερη περίπτωση το αναβάλλω για αργότερα (με αποτέλεσμα και πάλι τις πιο πολλές φορές να μην το κάνω τελικά ποτέ), ή αν είναι να γίνει κάτι γενικότερα, μόλις γίνεται ξενερώνω απίστευτα και υποβαθμίζω εντελώς το όλο γεγονός. Και μετά πάλι απ' την αρχή, νομίζοντας ότι το επόμενο θα είναι καλύτερο και μετά πάλι τα ίδια και ου το κάθε εξής... Με άλλα λόγια, δεν με γεμίζει τίποτα... Άραγε, το παθαίνετε και εσείς όλο αυτό; Και σε τί να οφείλεται άραγε;