28.5.2013 | 03:52
προσπαθησα
Και παντα προσπαθουσα να σηκωνομαι οταν πεφτω,επεσα πολλες φορες και σηκωθηκα.Εχασα πολλες φορες την ελπιδα μου και ομως ξαναπεισα τον εαυτο μου να την ξαναβρει.Μονη μου.Τωρα ομως θελω κι εγω να μου σκουπιζει καποιος αλλο το προσωπο οταν κλαιω,να ακουω και μια αλλη φωνη ετος απ τη δικη μου,που θα μου λεει πως ολλα θα διορθωθουν.Κουραστηκα να πεφτω και να σηκωνομαι,κουραστηκα να ξαναβρισκω την ελπιδα αλλα πιο πολυ απ ολα κουραστηκα να περιμενω καποιον να ειναι διπλα μου και να με στηριζει.Γιατι αυτη η απουσια ειναι που με ποναει πιο πολυ απο ολα