21.12.2012 | 13:50
Προσπερνώντας τα πραγματικα προβλήματα.
Τεταρτη βραδυ . Κινουμαι γρήγορα να γυρίσω σπίτι , ντυμένος με 10 τόνους ρούχα για να ζεσταθώ, νιώθοντας την υγρασία να μου τρυπάει τα κόκκαλα. Με την άκρη του ματιού μου σε ένα στενό βλέπω να προεξέχει μια κουβέρτα. Σταματάω και βλέπω εναν άνθρωπο ο οποίος τρέμει απο το κρύο. Ήταν ίσως η πρώτη φορά που με σόκαρε τόσο πολύ η εικόνα αυτή. Την έχουμε δει όλοι μας αλλά δεν ξέρω , η στιγμή , οι συνθήκες όλα. Γυρίζω προς το μέρος του αφήνοντας του 1 ευρώ . Ήταν το απειροελάχιστο που μπορούσα να κάνω εκείνη την στιγμή. Τον κοιτάζω και τον συμβουλέυω να κάνει υπομονή. Χμ , δεν είχα ιδέα μάλλον τι περνάει και νομίζω κανείς μας. Έφυγα απο το στενό χωρίς να βιάζομαι πλεόν . Έφτασα σπίτι , ένιωσα πολύ άσχημα για την κατάσταση που αντίκρυσα και που δεν μπορουσα να βοηθησω.Τα πραγματικά προβλήματα είναι αυτά και μόνο. Να είμαστε ευγνόμωνες για το κεραμίδι που έχουμε πάνω απο το κεφάλι μας. Τα χαζο θέματα μας είναι απλά για να σπάμε λίγο την ρουτίνα μας. Τα αυτονόητα μας , πολυτέλεια τους. Καλές γιορτές σε όλους. Και θυμηθείτε. Κάθε φορά που σας απασχολεί μια μαλάκία , δείτε λίγο γύρω σας τι συμβαίνει.