ΔΕΝ ανοιγεσαι φυσικά, το αντίθετο μάλιστα προσέχεις τι και πως, σε ποιόν κλπ
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
ΔΕΝ ανοιγεσαι φυσικά, το αντίθετο μάλιστα προσέχεις τι και πως, σε ποιόν κλπ
Σωστός !!!
Αρκετές φορές νομίζουμε ότι ανοίγουμε την ψυχή μας σε έναν άγγελο επί της Γης και είναι το εντελώς αντίθετο... Ύστερα σε κοροϊδεύουν , θέλουν να σε εκμεταλλευτούν , τα διαδίδουν... Προσοχή λοιπόν ... Έτσι οι περισσότεροι κλείστηκαν στον εαυτό τους και πήγαν σε ψυχολόγους...
Όπως λες περνάει και αυτή μια άσχημη φάση. Να θυμάσαι πως κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να ακούσει τα δικα σου βάσανα ενώ και αυτός έχει τα δικά του. Προφανώς αυτή την περίοδο δε μπορεί να φορτώσει την ψυχολογία της με άλλα οπότε γι αυτό δε ρωτάει. Αυτό δεν είναι απαραίτητα γράψιμο όμως όταν έχουμε τα δικά μας χάλια ορισμένες φορές θέλουμε να βγούμε και να πούμε κάτι ευχάριστο .
Προσωπικά δεν ανοίγομαι εύκολα και πολλά πράματα που με πληγώνουν, προβληματίζουν κτλ, δεν τα έχω πει ούτε στη μητέρα μου για να μη τη φορτώνω. Είναι πολύ δύσκολο γενικά να κρύβεις πράματα, μυστικά, ανησυχίες και να μην έχεις τη δυνατότητα κάπου να μιλήσεις για να ξαλαφρώσεις.