ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Νομίζω η πρώτη φορά που τον είδα ήταν πριν από μερικά χρόνια, όταν ήρθε να χαιρετίσει μια κοπέλα με την οποία εγώ μιλούσα. Τότε δεν θυμάμαι τι είχα σκεφτεί για αυτόν, ήμουν και μικρή, άλλος άνθρωπος. Από τότε θυμάμαι ότι συναντηθηκαμε ξανά μετά από 2 χρόνια (πάλι ήρθε να χαιρετίσει τη ίδια κοπέλα με την οποία ήμασταν στην ίδια παρέα) και λέω θυμάμαι γιατί από εκείνη τη φορά και μετά άρχισα να θυμάμαι και να μετράω τις φορές που τον έβλεπα. Άρχισα να προσπαθώ να τις επιδιώξω κιόλας αλλά αποτυχημένα.Και σιγά σιγά ψάχνοντας περισσότερα για αυτόν μου έχει κινήσει τόσο το ενδιαφέρον, θέλω τόσο να τον γνωρίσω, μου φαίνεται ιδιαίτερος δεν ξέρω, νιώθω ότι εγώ και εκείνος μοιάζουμε, αλλά φοβάμαι να τόλμησω να κάνω πρώτη κίνηση.Πήγα ένα βράδυ εκεί που έπαιζε μουσική, όταν τελείωσε και ήρθε στο μπαρ τον κοίταξα(όσο μπορούσα γιατί είμαι και ντροπαλη ανάθεμα με), αλλά του προκάλεσα αμηχανία νομίζω. Παντως το νόημα το έπιασε εκείνο το βράδυ. Μετά αναγκάστηκα να φύγω, και τώρα επειδή είναι πλέον σε άλλη πόλη, δεν μπορώ να ελπίζω και τόσο στη τύχη ότι θα τον δω κάπου. Φίλη μου λέει να τον κάνω Add στο Facebook γιατί πλέον έτσι γινεται, αλλα ρε παιδιά μου φαίνεται κάπως ανούσιο να του στείλω αίτημα φιλίας άμα δεν έχω σκοπό να του μιλήσω.Μήπως όμως έτσι γίνεται πλέον και απλά υπερβαλω?