ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ακολουθώντας τον καλό μου στην καινούρια του εργασία, βρέθηκα σε έναν τόπο κάμποσες εκατοντάδες χιλιόμετρα και ναυτικά μίλια μακριά από το σπίτι μου και με φίλους/γνωστούς μετρημένους στα δάχτυλα του ενός χεριού. Αρχικά μόνο για καλοκαιράκι, για σεζόν, αλλά να που τελικά φτάσαμε μέχρι τις γιορτές, και όπως φαίνεται δε το βλέπω να φεύγουμε σύντομα. Αυτός έχει ήδη φύγει να περάσει τις γιορτές με την κορούλα του και οι φίλοι/γνωστοί πρόκειται να φύγουν 3ήμερο για Πρωτοχρονιά. Μου πρότειναν (από υποχρέωση νομίζω, μακάρι να κάνω λάθος) να πάω μαζί τους αλλά δυστυχώς δεν μπορώ γιατί έχω και ένα σκυλάκι το οποίο δεν μπορώ να πάρω μαζί. Αποτέλεσμα να είμαι μόνη σε έναν ξένο τόπο, να καλούμαι να αλλάξω χρόνο εντελώς μόνη, χωρίς κάποιον να ενδιαφέρεται για μένα, χωρίς να δώσω ή να πάρω ένα φιλί, χωρίς μια αγκαλιά, χωρίς μια ευχή, χωρίς ένα χαμόγελο, χωρίς... χωρίς... μα πάνω απ'όλα χωρίς να βυθιστώ στη θλίψη. Καρδία μου βάστα γερά, τόσα έχεις υπομείνει, θα το ξεπεράσουμε και αυτό κάπου, κάποτε θα βγει ο ήλιος και για μας. Εύχομαι σε όλες τις μοναχικές ψυχές δύναμη και αισιοδοξία