ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ξερω ενα παιδι που ανεκαθεν ειχε παρεες οι οποιες αλλαζαν καθε μηνα, κοινως δεν ειχε ποτε σταθερους φιλους...Θελει να τα εχει με ολους καλα κ οποιον κ να συναντησει τον αγκαλιαζει με υπερβολικη χαρα κ του λεει "χθες σε σκεφτομουν κ ηθελα να σε παρω να κανονισουμε" κ αλλες τετοιες παπα...ρδελες. Στο fb καθε μερα κανει check in με διαφορετικο ατομο κ σχολιαζει απο πανω "με την αγαπημενη,τον κολλητο, την λατρεια μου" κλπ..Κ το κανει με ΟΛΟΥΣ αυτο. Δεν μπορω ν πιστεψω οτι γνωριζει τον αλλον ενα μηνα κ τον θεωρει ξαφνικα κολλητο επειδη εχουν βγει καποιες φορες. Δε λεω, δεν ειναι κακο να εισαι κοινωνικος αλλα αυτο δεν ειναι κοινωνικοτητα. Θελω να καταληξω στο εξης: Ολοι οσοι φερονται ετσι στην ουσια ειναι μονοι τους. Με κανεναν δεν νιωθουν οικειοτητα κ πραγματικη φιλια. Γιατι αν ειχαν φιλους δεν θα ενιωθαν την αναγκη να αποκτουν συνεχως κ αλλους. Καλυτερα λοιπον να εχεις 2 φιλους κ καλους παρα να αλλαζεις παρεα καθε μηνα κ να μην εχεις κανεναν πραγματικο φιλο διπλα σου οταν τον χρειαζεσαι. Αντε γιατι βαρεθηκα τους ψευτικους ανθρωπους που σε πλησιαζουν με σκοπο να γινετε οπωσδηποτε φιλοι επειδη νιωθουν μονοι κ κανουν τα παντα για να τους συμπαθησεις.