ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δε θέλω να παίρνω πια αυτά τα ψυχοφάρμακα. Θέλω να μπορώ να κάνω σεξ, να έχω ενέργεια, να μην παχαίνω, να γελάω, να ζω. Μα δεν πάνε δυο βδομάδες που τα σταμάτησα και γυρίζω πίσω εκεί που ήμουν, κάθε μέρα κοιμάμαι στις 6 το πρωί κι όλο το βράδυ υποφέρω χαμένη σε παρανοϊκές ιδέες, φωνές, σκέψεις, ένα χάος, παντού απελπισία, σκοτάδι, θάβομαι ζωντανή πάνω στο ίδιο μου το κρεβάτι. Δεν την αντέχω άλλο τη ζωή μου.