ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είναι 3 βδομάδες που δεν μιλιόμαστε. Φάνηκες εντελώς ανώριμος και ξενέρωσα με την πάρτη σου (και την πάρτη μου που σε είχα αλλιώς στο μυαλό μου) όσο δεν πάει. Σήμερα ήταν η 2η φορά που με πέτυχες τυχαία στο διάλειμμα του γραφείου και πάλι χαιρέτησες αμήχανα, με ένα χαζόγελο και απομακρύνθηκες. Ξέρω πώς δεν πρόκειται να είμαστε όπως ήμασταν, φάνηκε ότι η βασική προτεραιότητά σου είναι να περνάς καλά εσύ. Κι οι υπόλοιποι είμαστε αναλώσιμοι σε αυτή σου την πορεία.Να φταίει ότι είσαι από ένα επαρχιακό αποπνικτικό περιβάλλον όπως έλεγες;Η αδιαφορία που έχεις λάβει από την οικογένεια σου;Το ότι δεν έχεις αναλάβει την ευθύνη του εαυτού σου και σε νοιάζει το "φαίνεσθαι" ;Όπως και να 'χει περιμένω μια συγνώμη. Μια πρώτη προσέγγιση από εσένα. Γιατί τα 'κανες μαντάρα. Γιατί πάντα εγώ έκανα πίσω.Υ.Γ.: Γιατί άρχισες πάλι το κάπνισμα ρε μπαγλαμά;