ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μωρό μου, μην είσαι ασυνεπής, το λέω για το καλό σου. Κολλητέ κόψε το κυνηγητό, είσαι μουνόδουλος. Φιλεναδίτσα μου, είσαι εγωίστρια, συγνώμη που στο λέω δηλαδή αλλά είσαι. Μα γιατί; Γιατί το κάνεις αυτό; Σχολιάζεις τα αρνητικά, πέφτει πάντα εκεί πρώτα ''το μάτι'' σου. Κοίτα τι φοράει... Κοίτα με ποιόν/ά τα έχει, κοίτα τι έκανε. Τι εξάρτηση είναι αυτή από τα άσχημα; Γιατί ξεχνάς να πεις αυτά που οι γύρω σου δεν ακούνε ποτέ από εσένα; Και πρώτη εγώ το κάνω. Και θέλω να το αλλάξω, γι'αυτό το γράφω, για να με ακούω να λέω πως είναι λάθος να κάνει κανείς μόνο αυτό. Όχι βέβαια να φτάνει και στο άλλο άκρο. Χθες βράδυ είπα σε ένα φίλο μου πως είναι χαρισματικό παιδί, πως νιώθω τυχερή που τον έχω φίλο, πως έχω καιρό να τον δω ευτυχισμένο και επειδή του ΑΞΊΖΕΙ να είναι, να κάνει κάτι γι' αυτό. Θυμήθηκα όλους τους λόγους που με κάνουν να χαίρομαι που είναι φίλος μου. Και του τους είπα. Και ένιωσα αλλιώτικα, -πόσο το χάρηκα. Μην ξεχνάς να λες στη μάνα σου ''Σ'ευχαριστώ που με πρήζεις να πάρω ζακέτα'', στο/η σύντροφο σου ''Σ'ευχαριστώ που με δέχεσαι όπως είμαι,εσύ ευθύνεσαι για το χαμόγελο στο πρόσωπο και την καρδιά μου''. Μην ξεχνάς...Ή έστω...ΞΕΚΙΝΑ!