ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

αυτό μου ειπε η μαμα μου που για χιλιοστο Σαββατο δεν βγηκα απ το σπιτι.ειμαι η Ν, ετων 23!η αληθεια ειναι οτι τις τελευταιες 2 εβδομαδες αισθανομαι πιο μονη απο ποτε. Κυριολεκτικα δεν θυμαμαι τον εαυτο μου ετσι.είχα μια ιδιόρυθμη σχεση με εναν ανθρωπο που εφυγε σε αλλη πολη προσφατα, ηταν πολυ κοντινος μου κ καναμε τα παντα μαζι. Παντα μαζι κανονιζαμε, παντα μαζι βγαιναμε, ειμασταν κ φιλοι κ ζευγαρι. (αν κ τον τελευταιο καιρο το θεμα "ζευγαρι" το ειχαμε παρατησει λιγο κ ασχολιομασταν με το θεμα φιλοι)Απο φιλους η αληθεια ειναι οτι ποτε δεν ειχα παρα πολλους. Ειχα κολλητες 2-3 οταν σπουδαζα, μετα ομως για διαφορους λογους απομακρυνθηκαμε κ ετσι κατεληξα να εχω μονο αυτον τον ανθρωπο που ανεφερα πιο πανω κ αλλες 1-2 φιλες-γνωστες που βγαιναμε μαζι,περνουσαμε καλα, συζητουσαμε κλπ. Στη δουλεια μου ειμαι η πιο μικρη, οποτε να βγαινεις με 35-40αρες/αρηδες που εχουν σκυλια, γατια, παιδια δεν γινεται. Αρα ο κυκλος μου, κατα βαση ο προσωπικος μου κυκλος ειναι απειροελαχιστος.Κι αφου λοιπον εφυγε ο κοντινος μου ανθρωπος, εμεινα εγω με μια αλλη κοπελα η οποια σπουδαζει, δουλευει, εχει γκομενο (κατι που εγω εννοειται πως δεν εχω, γιατι για να εχω πρεπει να μην ειμαι με τον ανθρωπο φιλο-ζευγαρι, κ επισης το πιο βασικο ειναι οτι πρεπει να βγαινω εξω κιολας να με δει κ κανενας) δεν εχει ιδιαιτερα free χρονο για να βγαινει μαζι μου.το κακο ειναι οτι γενικα εχω το ελαττωμα να ειμαι πολυ κλειστη σαν ανθρωπος κ δεν κανω ευκολα φιλιες, γνωριμιες κλπ. Κ ετσι λοιπον εφτασα στο σημειο να εχω μεινει εντελως μονη κ απο παρεα κ απο σχεση. Εχω γενικα γνωστους αλλα τιποτα παραπανω απο εναν καφε. Αν ηθελα να βγω απλα για να βγω ειχα ατομα, αλλα ζητουσα/ζηταω ανθρωπους με ενδιαφερον, να εχεις κατι να πεις, να συζητησεις. Η μητερα μου με βλεπει καθημερινα κ καταλαβαινει οτι κατι δεν μ αρεσει, οτι δν μπορω αυτη την κατασταση καθε ΣΚ να λιωνω στο laptop μου κ να μην πηγαινω ουτε για εναν καφε κ ολο μου πεταει σποντες οτι παλι μεσα θα κατσω, κ γιατι δεν παω μια βολτα να χαλαρωσω κ να αλλαξω παραστασεις κλπ. κ εγω παντα της λεω οτι ειχα κανονισει κ μου το ακυρωσαν, ή ειμαι κουρασμενη ή η αλλη κοπελα που βγαινουμε δουλευει κ δν μπορει κλπ. Τι να της πω, οτι δεν εχω κανεναν; οτι τοσο καιρο εβγαινα με εναν ανθρωπο που το καναμε κιολας, αλλα βγαιναμε σαν κολλητουλες? (ΝΑΙ ηταν κοπελα, μη ρωτησετε πως κ τι) Μου λεει τις τελευταιες 4-5 μερες , "και τωρα δεν θα πηγαινεις πουθενα; αποκριες ειναι βγες λιγο εξω!" κ εχει δικιο και το ξερω κ στεναχωριεμαι κ στεναχωριεται κι αυτη.Ξεκινησα επαφες με παλιους-χαμενους γνωστους κ καλα να παμε για εναν καφε να πουμε τα νεα μας, αλλα εγω αυτο το βλεπω κατι σαν υποκρισια. Δηλαδη τοσο καιρο δεν τους ειχα στειλει ποτέ, τωρα τους θυμηθηκα? λογικο ειναι να πουν κ οι ιδιοι το ιδιο.Κι αυτο με απελπιζει ακομα περισσοτερο οτι δν προκειται να βρω κανεναν ανθρωπο να κανω παρεα κ ποσο μαλλον να κανω σχεση.Δεν με απασχολουσε ποτε το θεμα σχεση γιατι "ικανοποιουμουν" κατα μια εννοια, κ δεν με ενοιαζε κ πολυ. Τωρα ομως καταλαβα ποσο λαθος αποδειχτηκε αυτη η σχεση (οχι τα συναισθηματα μου, αλλα η σχεση αυτη καθ'αυτη) γιατι με εφερε πισω σε ολα στη ζωη μου, στους φιλους , σε γκομενους που ποτε δεν ειχα, στο σεξ.περνουν οι μερες κ εγω δεν κανω τιποτα, δουλεια σπιτι κ γυμναστηριο ειναι ολη μου η ζωη. Αν δεν βγεις εξω, να δεις κ καποιον να σου κινησει το ενδιαφερον, να πεις μια κουβεντα πως να προχωρησεις στη ζωη σου? απο το σπιτι σου κ το λαπτοπ??!! αισθανομαι οτι γερναω, οτι δεν εχω ενδιαφερον κανενα στη ζωη, οτι η ζωη μου περναει κ εγω μενω μονη κλεισμενη στο σπιτι μου.Σήμερα που ειναι του Αγ. Βαλεντινου που κατ' εξοχην μισω αυτη τη γιορτη, σκεφτηκα να ειχα καποιον να γιορταζα κι εγω. Να εβγαινα, να πηγαινα να ετρωγα καπου ρομαντικα, να επινα ενα ποτο .. ΚΑΑΑΑΤΙ εστω.! καθε χρονο τετοια μερα γελαγα με τις μαλακιες που εβλεπα, κ φετος ευχηθηκα να ειχα κ εγω κατι τετοιο? πφφφφ...τωρα γιατι τα λεω αυτα εδω δεν ξερω, για να ελαφρυνω το κεφαλι μου μαλλον, κ να μου φυγουν τα δακρυα απ τα ματια που ολο το απογευμα κρατιεμαι με δυσκολια.Αυτά λοιπον απο μένα,Κραχτε με ανεταΦιλιάΝ.