ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Χαιρετώ. Είμαι ο Γ. και είμαι 23 ετών. Γεννήθηκα και έζησα στην Αθήνα μέχρι τα 12 μου, τότε έχασα τον πατέρα μου και μετακομίσαμε με τη μητέρα μου επαρχία. Στα 16 μου κατάλαβα πως είμαι γκέι, είμαι ο πιο ειλικρινής άνθρωπος που γνωρίζω οπότε με τη πρώτη ευκαιρία απλά ανοίχτηκα σε οικογένεια και φίλους. Όλοι ήταν πολύ εντάξει με το θέμα και πιο συγκεκριμένα η μητέρα μου που απλά μου στάθηκε από την αρχή, ειδικά όταν πήρα την απόφαση να είμαι ανοιχτά γκέι και στην καθημερινότητα μου. Στο σχολείο δεν άργησε να μαθευτεί, κάτι που έφερε ως αποτέλεσμα να δέχομαι καθημερινά λεκτική βία και πολλές φορές σωματική σε σημείο να έχω πάει πάνω από 3 φορές στο νοσοκομείο. Στα 18 μου επέστρεψα Αθήνα, ήθελα να ζήσω τη γκέι ζωή, και το έκανα. Μέχρι τα 20 μου η ζωή μου ήταν ποτό, σεξ και ποζεριά. Ήθελα επιβεβαίωση, και δε μου δίνω κανένα ελαφρυντικό. Θα μπορούσα να γράψω ολόκληρο βιβλίο μόνο γι' αυτή τη περίοδο. Αν με ρωτήσεις με πόσους πήγα εκείνη τη περίοδο δε θυμάμαι να σου πω, και αυτό είναι κάτι που θα με στοιχειώνει για πάντα. Στα 20 μου ένα βράδυ ξέσπασα και κλείστηκα σπίτι μου για 3 μήνες. Εκείνη τη περιόδο έχασα από λευχαιμία μία παιδική μου φίλη. Ήμουν ψυχικά νεκρός, δεν έκανα μπάνιο, δεν έτρωγα και δεν άργησαν να έρθουν τα αντικαταθλιπτικά. Έκοψα κάθε επαφή με όποιο άτομο γνώριζα, έκαψα κυριολεκτικά ότι ρούχα είχε η ντουλάπα μου και ξεκίνησα από την αρχή, με όσο βάρος κι αν είχα στη πλάτη μου τότε. Λίγο αργότερα γνώρισα μία παρέα, χύμα παιδιά, κολλήσαμε αμέσως. Ήταν από αυτά τα χύμα παιδιά που κουβαλούν μαζί τους μυτιές και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς. Δεν άργησα να κολλήσω στην όλη φάση και στο όλο lifestyle. Δεν ένιωθα, έκανα τη μυτιά και πήγαινα σε κάτι παρακμιακά parties και δεν ήμουν εγώ, ήμουν άλλος, και αυτό ήθελα τότε, να μην είμαι εγώ, και το κατάφερα. Την ίδια περίοδο έβλεπα τη μάνα μου να κλαίει τα βράδια και να προσπαθεί με νύχια και με δόντια να με σώσει. Δεν ήμουν εθισμένος στα ναρκωτικά, ήμουν εθισμένος στην ελευθερία που με έκαναν να νιώθω.‌‌Σήμερα είμαι 23 και για πρώτη φορά στη ζωή μου είμαι χαρούμενος. Έχω πάνω από ένα χρόνο να αγγίξω ναρκωτικά ή αντικαταθλιπτικά. Επέστρεψα στην παιδική μου παρέα που με περίμεναν πάντα να επιστρέψω γιατί εκείνοι ήξεραν ποιος είμαι πραγματικά. Κατάλαβα πως αυτό που έπρεπε απλά να κάνω είναι να αγκαλιάσω το σκοτάδι μέσα μου και να πω πως ναι, κοιμήθηκα με όλους αυτούς τους άντρες, προσποιήθηκα πως είμαι κάποιος που δεν είμαι, έκανα καταχρήσεις και φέρθηκα σκατά σε άλλους ανθρώπους, γιατί αυτά είναι που με έκαναν αυτό που είμαι σήμερα και γιατί αλήθεια πιστεύω πως όλα για κάποιο λόγο συμβαίνουν.‌Ξεκίνησα να σπουδάζω αυτό που ήθελα πάντα και το παράτησα, γιατί κάτι που με δίδαξαν αυτά που έζησα είναι πως η ζωή είναι πολύ εύθραυστη και μικρή, και δε θα τη σπαταλήσω σε πράγματα και καταστάσεις που απλά στο τέλος της μέρας με κάνουν ένα ρομπότ, όσο κι αν λέω στον εαυτό μου πως ναι αυτό είναι που θέλω. Αυτό που θέλω είναι να εξιλεωθώ κάνοντας καλό και ζώντας αληθινές και όμορφες στιγμές και ανακαλύπτοντας νέα μέρη και ανθρώπους, και γι' αυτό το Πάσχα κανόνισα να φύγω μόνιμα εξωτερικό και να χωθώ σε εθελοντική. Έχω ήδη πουλήσει ότι έχω και είμαι φουλ εξοπλισμένος. Δε ξέρω που θα οδηγήσει αυτό και που θα είμαι σε πέντε χρόνια από τώρα, δε με ενδιαφέρει, είμαι χαρούμενος και γεμάτος όρεξη για ζωή και αυτό μου αρκεί.‌‌Συγγνώμη για την πολυλογία, ήθελα να το βγάλω για μια τελευταία φορά από μέσα μου. Ευχαριστώ που αφιερώσατε αυτά τα πολύτιμα λεπτά από τη ζωή σας για να διαβάσετε την ιστορία μου.https://youtu.be/_wFMY0r7X-w