24.11.2013 | 19:15
Το ρημάδι το γιατί..
Ποσο καιρο μαζι,η πιοο ευτυχισμενη περιοδος που εχω ζησει..Μαζι σου,μιλησες μεχρι και για γαμο,για παιδια,καναμε ονειρα,εκεινα τα βραδια στα παρκακια που βλεπαμε τα αστερια.Θυμασαι?Γιατι εγω ακομα θυμαμαι.Οι φίλοι σου να γκρινιάζουν που τους γραφεις επειδη θες να εισαι μαζι μου αλλα χαιρονταν,γιατι λεει ησουν πολυ ευτυχισμενος και ευθυνομουν εγω!Και εγω ημουν ο πιο ολοκληρωμενος,ευτυχισμενος ανθρωπος στον κοσμο!αλλα μια μερα εσυ σταματας να μου μιλας,λες εχεις νευρα και δεν θες να την πληρωσω εγω..Τα νευρα κρατανε 2?3 βδομαδες?Εγω εκει σου απλωνα το χερι..4 μηνες σου απλωνα το χερι..Μαθαινω οτι εισαι με την πρωην σου αλλα ακομα εκει..Ερχεσαι μετα μου λες συγγνωμη,πως τιποτα δεν ειναι αληθεια,ξερω οτι ολα ειναι αλλα δεν θα σε αφηνα για κανεναν πουστη λογο..Και παλι σταματας να μου μιλας,και περασαν 6 μηνες,δεν απαντησες ουτε ενα τηλεφωνημα αλλα εγω ακομα σου απλωνω το χερι.Χαραμιζομαι το ξερω,τα νιατα μου,αλλα δεν σε αφηνω και ας με αφηνεις,και ας παει τοσος καιρος.Γιατι εγω δεν ξεχασα.Αν ψάξεις να με βρεις,νταξει δεν θα ψαξεις,αλλα θα ειμαι εκει που τρωγαμε μαζι εκεινα τα γλυκα
