ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Βλέπεις ανθρώπους μέσα στην αυταπαρνηση, να μισούν οτι ζηλεύουν, να μισούν οτι πραγματικά τους αγαπάει, να μισούν οτι ειναι πραγματικά ωφέλιμο γι'αυτούς. Αυτό είναι θλιβερό. Πόσο μάλλον όταν γίνεται αποδεκτό. Γιατί να απομακρύνουμε ό,τι μας κάνει καλό; Ίσως μισούμε τους εαυτούς μας που δεν μπορούμε να τους δείξουμε την αγάπη μας, την αναγνώριση σε αυτά τα άτομα. Είναι φανερό γύρω σου, πως οι άνθρωποι ζουν μεσα στην θλίψη. Ο καθένας προσπαθεί να ειναι διαφορετικός σε σημείο που όλοι μοιάζουν ίδιοι. Τι έχουμε κανει στους εαυτούς μας, τι έχουμε κάνει εμείς οι ίδιοι που δεν μπορούμε να συγχωρέσουμε. Κάποιος είπε ότι είναι μια μορφή τιμωρίας, ενώ κάποιος άλλος έλεγε ότι είναι μια μορφή φόβου. Ίσως και τα 2 να ειναι σωστά, ίσως όχι. Άνθρωποι σκυφτοί, ηττημένοι και το χειρότερο, τυφλοί. Τυφλοί απο κάθε είδος απόλαυσης, ζώντας σε μια ρουτίνα. Πως μπορεί κάποιος όταν έχει την δυνατότητα να ταξιδέψει παντού, να μένει στο ίδιο σημείο; Την μια στιγμή είσαι όρθιος, την άλλη μια ιδέα. Περίεργα πλάνα εχει η ζωή. Είναι απρόβλεπτη η ζωή, μα εσύ προβλέψιμος. Αυτή ειναι η τιμωρία σου και αυτή είναι η αφορμή του φόβου σου.Φοβάσαι να παραδεχτείς την αδυναμία σου να γνωρίζεις το που, πως και γιατί του αύριο και κάνεις σχέδια. Σχέδια τα οποία αντέχουν στον χρόνο με σκοπό να τον παρατείνεις. Αυτο πραγματικά θες; Να διαιωνίσεις μια ρουτίνα