1.10.2013 | 18:16
Σ' έχω βρει και σε χάνω.
Έρωτας με την πρώτη ματιά. Κι ας είχαμε μιλήσει μόνο 3 φορές... Οι συγκυρίες βοήθησαν και να που είμαστε μαζί πλέον εδώ και 4.5 μήνες. Δεν είσαι και ο τέλειος: είσαι απόλυτος, εγωιστής και λίγο ειρωνικός. Αλλά από την άλλη, όταν θέλεις είσαι τόσο τρυφερός. Τόσο καιρό ήσουν ειλικρινής μαζί μου (ή τουλάχιστον έτσι πιστεύω) και ποτέ δεν προσπάθησες να εκμεταλλευτείς καταστάσεις. Είσαι ο πρώτος μου έρωτας, ο άνθρωπος στον οποίο έδωσα το πρώτο μου φιλί· είμαι, όμως, και εγώ η πρώτη σου. Τσακωμούς δεν έχουμε. Δύο φορές και τότε έφταιγα μάλλον εγώ, αν και έχεις κι εσύ ένα μέρος της ευθύνης. Είμαι υπερβολικά ευτυχισμένη μαζί σου, νιώθω πράγματα που δεν έχω ξανανιώσει, οι πληγές του (άσχημου) παρελθόντος μου κλείνουν και κάθε φορά που είμαι μαζί σου αισθάνομαι μια ασφάλεια, μια σταθερότητα, μια γαλήνη. Δεν θέλω να σε χάσω, σημαίνεις πολλά για μένα. Είσαι κομμάτι της καρδιάς μου, μέρος της ζωής μου, ο λόγος που κάθε μέρα θέλω να γίνομαι και καλύτερη. Όμως, ένα τέτοιο παραμύθι δεν μπορεί να μην έχει και την ανατροπή του. Τώρα τελευταία νιώθω ότι σε χάνω. Είσαι όλη μέρα στο FB και μιλάς με μια άλλη, κάνετε like ο ένας στον άλλον συνεχώς, σε παίρνει μακριά μου και εσύ γοητευμένος (μάλλον) παρασύρεσαι. Ο χρόνος μας λιγοστεύει, το νιώθω. Κάνω προσπάθειες, αλλά απαιτώ και τη δική σου συμμετοχή σε αυτό... Κουράστηκα να είμαι μόνη σε μια απόπειρα να φτιάξω τα σπασμένα. Ξεκαθάρισέ μου τη θέση σου, πάρε μια απόφαση κι εγώ θα τη δεχτώ. Ακόμη κι αν πονέσω, θέλω να ξέρω την αλήθεια.Σ' αγαπώ και θα σ' αγαπώ γιατί μου έμαθες τον έρωτα. Σ' ευχαριστώ για όλα... ΥΓ: Μήπως γίνομαι απλά παρανοϊκή; Αλλά γιατί μιλάνε τόση ώρα και τι λένε πια μεταξύ τους;