22.11.2014 | 21:57
Σάββατο
Σήμερα και εγώ μέσα 23 χρονών να έχω πάρει ηρεμιστικά γιατι δεν αντέχω να σκέφτομαι δεν με αφήνουν να ηρεμήσω οσο και να θέλω να δω κάτι θετικά δεν μπορώωωω γιατί δεν με αφήνουν...η μια αδέρφη μου ασχολείται με το παιδί της που είναι άρρωστο και εννοείτε πως καλά κάνει.η μάνα μου κάνε εκείνο κάνε το άλλο πηγενε εκει μην πας εκει χαμήλωσε το ράδιο και μπλα μπλα .η άλλη αδέρφη μου έχει μια δουλειά και όταν έρχεται σπίτι το μόνο που κάνει είναι να κλειδώνεται στο δωμάτιο της και να βγαίνει όταν είναι να πάει για δουλειά και αν θα βγει για κακό θα βγει για να αρχίζει να σκουζει..όλοι με εμένα την έχουν βρει γιατί βγαίνω από το σπίτι γιατί σήμερα δεν μαγείρεψα γιατί έκανα εκείνο γιατί δεν έκανα το άλλο...χωρίς ζωή χωρίς δουλειά κάνω υπομονή.στην αδέρφη μου της αρέσει να κλειδώνεται εμένα να φεύγω γιατί παρότι τους αγαπώ με πνίγουν δεν μπορώ να τους μιλάω γιατί μόνο να μου την πουν ξέρουν γι'αυτό περνώ το αμάξι και την κάνω γιατί είναι αυτοί πάντα τρελαμένοι και την πληρώνω εγώ τόσο απλά.ούτε άχρηστη είμαι ούτε τπτ κάνω οτι μπορώ και καθαρίζω και μαγειρεύω και πλέκω και κενταω και όλα αλλά πρέπει να έχεις διάθεση να ακούς έναν καλό λόγο να βλέπεις ενα χαμόγελο και σε αυτό το σπίτι υπάρχει μόνο η μιζέρια και η κατάθλιψη και εγώ τα έχω αυτά αλλά χαμογελάω μιλάω προσπαθώ να σωθώ αλλά μερικές φορές πάει στον πάτο όπως τώρα..θα βγω από αυτήν την κατάσταση με όποιον τρόπο μπορεί να μην έχω κανέναν αλλά ζω προς το παρόν.θα βρεθεί και για εμένα μια δουλειά μια Φιλία ένας άντρας και που θα χαμογελούδεν θα σταματήσω να ονειρεύομαι και να ελπίζω ακόμα και ας μην βγουν ποτέ.