Η μοναξιά είναι δύσκολη, είτε την επιλέγει κάποιος είτε όχι, δεν θα πω το αντίθετο. Το κακό της μοναξιάς είναι ότι κάποιες φορές σε βάζει σε ένα τρυπάκι να βρίσκεις όλους τους γύρω σου αδιάφορους (στο λέω εκ προσωπικής πείρας), και θέλει καθαρή σκέψη μήπως πίσω από την ασφάλειά της τελικά διώχνουμε ανθρώπους τους οποίους δε θα έπρεπε.
15.10.2016 | 20:47
Σαββατόβραδο
Είναι οι στιγμές που κάθομαι και αναρωτιέμαι γιατί νιώθω τόσο απελπιστικά μόνη. Όχι με την έννοια "πωω, είναι Σάββατο βράδυ και δεν έχω κανονίσει για ποτό!". Αλλά ουσιαστικά. Επειδή είναι Σάββατο βράδυ, εχτές ήταν Παρασκευή βράδυ και οι μέρες περνάνε η μία μετά την άλλη, και γύρω μου δεν υπάρχει κανείς. Κανένας με τον οποίο να συνδέομαι πραγματικά. Φιλικά ή ερωτικά. Πνευματικά. Ένας άνθρωπος που να με νοιάζεται, να με σκέφτεται. Να τον σκέφτομαι κι εγώ. Κάποιος που να κανονίζω να βγω μαζί του επειδή ΘΕΛΩ, επειδή θέλω να τον/την δω, να είμαστε μαζί, όχι επειδή δεν έχω τι να κάνω και επειδή δεν θέλω να περάσω ακόμα ένα βράδυ μέσα, μόνη, να με πιάσει κατάθλιψη.Είναι αλήθεια, πάντως: τα μοναχικά Σαββατόβραδα είναι που σε πιάνει αυτή η "πλήρης συνειδητοποίηση". Μοναξιά, και πάλι μοναξιά.
2
![1Ο+1 εξαιρετικά αναγνώσματα για το τέλος της εβδομάδας [08.11.24]](/sites/default/files/styles/square_mini/public/articles/2024-11-08/__LiFO_10%2B1_Previews4%20%281%29.jpg?h=748d7e9c&itok=zdgEe7VA)
