1.12.2019 | 00:08
Σαββατοβραδο λεμε και κλαιμε
Σημερα, Σαββατο βραδυ, πριν απο κανα 2ωρο-3ωρο, με πηρε ενας συναδελφος απο τη δουλεια, για να μου πει για κατι να του στειλω.Αυτος ητανε εξω, γιατι ακουγα φωνες να του μιλανε κτλ.Σε καποια φαση με ρωταει "Εσυ τι κανεις τωρα;Ρωταω για το αν εισαι σπιτι για να μου τα στειλεις;" και -πραγματικα- ΑΜΕΣΩΣ του απαντησα "Οχι οχι με εναν φιλο εξω ειμαι, οταν παω σπιτι θα τα στειλω".Χαιρετιστηκαμε και μετα απο καποια ωρα του τα εστειλα.Το σστειο της υποθεσης ξερετε ποιο ειναι;Πως δεν ημουνα εξω.Ακομα ενα σαββατοβραδο που εκατσα μεσα.Ζηλεψα τον συναδελφο μου που ειναι εξω με φιλους, ενω εγω καθισα μεσα μπροστα στη τηλεοραση, τον υπολογιστη και το κινητο.Για να το πω αλλιως, αμεσως ασυνειδητα αισθανθηκα πως ειχα κι εγω την αναγκη να δειξω πως εχω "κοινωνικη ζωη".Μετα απο αυτο, ντραπηκα γιατι μονο εγω ξερω την σκληρη αληθεια.Να εχετε ενα υπεροχο βραδυ και να περνατε καλα!
