ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πιστευω πως πλεον εισαι το μονο ατομο που μπορω να δινω σημασια. Παντα σπυ εδινα αλλα τωρα νιωθω οτι αξιζεις πληρως τη προσοχη μου. Ξενερωνω...ξενερωνω πολυ με τους γυρω μου.Οικογενεια φιλοι...με ολα. Νιωθω τετοια απαθεια που δε με λες απομακρη,απλα ξενερωμενη. Βαρεθηκα να εκφραζω τα παραπονα μου για να βελτιωθει το φιλικο η το οικογενειακο απτη στιγμη που οι υπολοιπη δε δινουν δεκαρα... Δε τους κατηγορω,ουτε τους κρινω. Αντιθετα κατηγορω τον εαυτο μου γιατι δε ζουσα τοσο καιρο. Να σωσω τα ασωτα... Πλεον ξυπνησα,ειδα ποιος προσπαθει...ποιος ενθαρυνει. Ποιος ειναι ο θετικος στα δυσκολα! Ποιος μου δινει δυναμη. Αν και το ξερω καιρο πλεον το νιωθω πιο εντονο. Σε ευχαριστω...που εισαι διπλα μου στα καλα και στα κακα. Που με εχεις δει χαρουμενη και χαρηκες με τη χαρα μου. Που οταν εκλαψα με πηρες μια αγκαλια και μου δωσες δυναμη. Που προσπαθησες να με κανεις να ανοιχτω και ν σου μιλησω τις στιγμες που δεν ηθελα να πω ουτε μια λεξη. Με τραβαγες παντα απτην εσωστρεφεια μου που ηξερες καλυτερα απο τον καθενα ποσο με πνιγει. Σαγαπαω...