Ιστορία γνωστή και χιλιοειπωμενη με πολλούς ομοιοπαθεις ανα τη γη...
Φλερτ,πειράγματα,αγγίγματα, βλέμματα , αλλά ως εκεί ,ο κύριος σε σχέση, σε ήθελα για φίλη μου, παρεξηγησες, όλα οκ όλα καλά. Τρως τη χυλοπιτα, καθότι έχεις δαγκώσει άγρια τη λαμαρίνα μαζί του, και πας παρακάτω μετά από αρκετές προσπάθειες που έκανες για να του δείξεις τι ένιωθες, αλλά σου έριχνε ακυρα με πλήρη αδιαφορία. Και τα χρόνια περνούν, 5 χρονακια.
Μέσα σου ξέρεις καλά ότι δε σε ήθελε ,ίσως μόνο για φλερτ να του αρέσες, προχωράς αλλά δε νιώθεις για κανέναν όπως ειχες νιώσει για εκείνον ,αλλά ως άνθρωπος παραμυθιαζεσαι και λες παρηγορητικά λόγια στον εαυτό σου όπως έλα μωρέ σε ήθελε αλλά είχε σχέση ,τι να έκανε, και χίλια δυο βαλσαμα, για να μην τρελαθείς από τον πόνο του φτυσιματος του.
Και μετά από χρόνια του στέλνεις μια συγγνώμη για τη στάση σου,ένα απολογητικό και αληθινό μήνυμα για την πίεση , για το ότι τον είχες ζουρλανει τον άνθρωπο με ερωτικές εξομολογήσεις (συμβουλή του ψυχολόγου σου, καλός παπάρας και αυτός) και φυσικά πάλι δε σου απαντά αλλά εσύ νιώθεις καλά γιατί ο ψυχολόγος επιμένει ότι αυτή η κίνηση σου είναι σημάδι ωρίμανσης και επούλωσης. Ζήτησες συγχώρεση και ήσουν ειλικρινής κάτι που λήγει τολμούν σου λέει...
Και λίγες μέρες μετά το ανεκπλήρωτο σου ανεβάζει ότι πλέον είναι ελεύθερος και όχι σε σχέση, μετά από χρόνια που ήταν μαζί της μπορεί τυχαία, μπορεί και όχι, εσύ πάντως νιώθεις σαν να έφαγες δεύτερη χυλοπιτα ,σαν να ήθελε να σου δείξει ότι και ελεύθερος που είναι τώρα πάλι γραμμένη σε έχει.
Σύμπαν, αν ακούς, πώς με έχεις πετσοκόψει ετσι;;;