27.11.2016 | 23:32
σαν παράφωνη νότα
Bάζω συχνά και ακούω την τζαζ που άκουγες στο νοσοκομείο Θυμάμαι ακόμα έντονα τη λευκή ψυχρή αίσθηση του δωματίουΤο παγωμένο βλέμμα σου και τη ζεστή μικρή ελπίδα μουΘυμάμαι ακόμα τα μαλλιά σου που σχημάτιζαν παιχνιδιάρικα μπουκλάκια και το σαξόφωνο που τα έκανε να κυματίζουν ρυθμικά όταν ξάπλωσες στο άσπρο το σεντόνι. Πόσο γλυκός και ευαίσθητος, σαν παράφωνη νότα που έψαχνε τον ακροατή της. tesla32
