ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Οσο περναει η ζωη και περνας στη μεταβατικη φαση των 30 κατι καταλαβαινεις οτι οι ανθρωποι που αληθινα σε νοιαζονται και σε αγαπουν ειναι ελαχιστοι...και οχι περα απο την οικογενεια σου τον αντρα η ισως και εναν φιλο σου...γι αυτο και γω τα σκεφτομαι αυτα και υποφερω απο την απωλεια αγαπημενων συγγενικων προσωπων οπως ηταν οι παππουδες μου....και τι δε θα εδινα να μπορεσω να ξαναζησω μαζι τους στιγμες, νιωθωντας αυτη την ασφαλεια και θαλπωρη που ενιωθα οταν ημουν μικρο παιδακι, την προστασια και την ανυπερβλητη αγαπη τους....σας εχω στην καρδια και το μυαλο μου και η απουσια σας με κανει να υποφερω....