ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι στο εξωτερικό εδώ και λίγο καιρό. 'Ενα ωραίο πρωί παράτησα τη δουλειά μου (ναι ήμουν στους ''τυχερούς'') και έφυγα. Θέλω να πω τον πόνο μου εδώ ανώνυμα και ντρέπομαι όταν βλέπω 741 να ταυτίζονται στο Αχ ρε μαμά!!! Εμένα η μαμά μου μου έδωσε κάποια ελάχιστα λεφτά για τις πρώτες μέρες. Δεν με στηρίζει καθόλου, δεν ρωτάει ποτέ πώς είμαι κι αν χρειάζομαι κάτι και μόνο με πληροφορεί πως έιμαι άχρηστη και ότι μπορεί να έχω πτυχία και μεγάλη προϋπηρεσία αλλά δεν θα καταφέρω ποτέ κάτι... Ο μοναδικός λόγος που μου τηλεφωνεί είναι για να μου πει ότι δεν θα μου πληρώσει το (ελληνικό) 'κινητό' και ότι δεν το βλέπω ότι δεν γίνεται τίποτα; Και ότι αν κάνω ό,τι κάτσει θα είμαι ξεφτίλω. Πάντα ήταν επικριτική βέβαια αλλά δεν το περίμενα και όταν είμαι τόσο μακριά. Σημειωτέον είναι δημ. υπάλληλος με δικό της σπίτι, αρκετά λεφτά-καβάτζες κλπ. Μόνο η δική μου μητέρα είναι έτσι ή υπάρχουν κι άλλες του είδους της εκεί έξω;