ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σε ειδα σημερα. Ηρθες να με τιμησεις στην πρεμιερα μου.Χωρισαμε αποτομα. Βρηκα χρονο και σου γκρινιαξα. Αλλαξα πολυ. Με κοιταζες ωρα. Μου ελειψες. ΠΟναω. Νιωθω οτι θα ξαναμαστε μαζι. Δεν θα μαστε ομως.Δε με νοιαζει να ειμαστε ζευγαρι. Απλα να σε βλεπω θελω. Να σε μυριζω. Σα φιλο, σα γνωστο. Δε γινεται να σου φυγω ετσι. Να μου φυγεις ετσι. ΜΟυ φτανει που σε γνωρισα. Αξιζει η ζωη για αυτο που εζησα. Εστω και αν ηταν μονο πονος. Δωρο και ο πονος. Δωρο και τα δακρυα. # ωρες μετα τη συναντηση, ακομη με κομπο στο λαιμο, μπηκα στο αμαξι μου και εκλαψα. Φωναξα το ονομα σου. Οπως δεν φωναξα κανενος ποτε. Σε μνημονευσα. Σε αγκαλιασα στη φαντασια μου. Σε ειπα, "αντρα μου", "αστερι μου", "ζωη μου, μου μου μου, δικη μου και ανασα μου".Τη ζωη του τη ζει καθεις οπως ποθει. εγω ποθω ετσι. Θα εχω παντα την αναμνηση αυτη μεσα μου. Και ο,τι γινει. εγω επιλεγω να ζω ετσι. δε σε απομυθοποιω, δε θελω. Ειναι το ευκολο αυτο. Ετσι νιωθω γυναικα εγω. Σκεφτομενη οτι αγαπησα πολυ. Αυτο με κανει ανθρωπο.Μια μερα ολοι θα πεθανουμε. Αξιζει λοιπον να πονεσουμε και λιγο. ΟΥτως η αλλως μια μερα ολα θα ξεχαστουν.Σε αγαπω.Μεχρι να ξεχασω.Για παντα.