Αγαπητήτο καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να απομακρυνθείς και από τους δύο.Εφόσον δεν ξέρεις εσύ η ίδια τι θέλεις, δεν μπορεί να σε κατευθύνει κανένας άλλος!!Δώσε χρόνο και χώρο στον εαυτό σου.Χρειάζεται να ξελαμπικάρει το μυαλό και να σκεφτείς με καθαρή κρίση.Προσωπική μου γνώμη είναι να ξεχάσεις και τους δύο.Τον μικρό διότι είναι πέρα για πέρα ένα αναξιόπιστο άτομο το οποίο δεν θα καταφέρεις να εμπιστευτείς ποτέ και να νιώσεις ασφάλεια μαζί του.Ρώτα τον εαυτό σου: Αξίζει την ενέργεια και την αφοσίωση σου;.Τον μεγάλο διότι όσο και να σε ελκύει έχει άλλες προτεραιότητες και ορίζουσες γραμμές στη ζωή του και προ πάντων δεν τον ξέρεις και δεν μπορείς να τον εμπιστευτείς.Μην κάνεις κάτι για παιχνίδι/εκδίκηση κλπ.Δεν αξίζει.Μπορεί να σε οδηγήσει σε καταστάσεις για τις οποίες να μετανιώνεις.Επικεντρώσου σε σένα,στα χόμπι σου,στο διάβασμα,στους φίλους,στη ζωή σου και την ανέλιξη σου.Κάνε ο,τιδήποτε που σε ολοκληρώνει.Και ο επόμενος έρωτας θα έρθει εκεί που δεν τον περιμένεις.
4.1.2014 | 23:32
Σε μένα βρήκε να τύχει...
Είμαι 23, είναι 35. Είμαι προκατειλημμένη για το τι θέλει από μένα και φοβάμαι μήπως αυτό που ψάχνει σε μένα είναι επιβεβαίωση, αλλά μου δείχνει ότι με θέλει και με ελκύει ερωτικά. Ο προηγούμενος, παιδί της ηλικίας μου, μου άρεσε πάρα πολύ και μου αρέσει ακόμη, χημεία ερωτική όμως δεν είχαμε φοβερά και επίσης με κοροίδεψε, ενώ εγώ προσπαθούσα γιατί ήθελα σχέση μαζί του μου, έλεγε μαλακίες ότι θέλει κάτι free γιατί είναι πληγωμένος ενώ στην ουσία είχε γκόμενα και το έμαθα μετά από αλλού. Όμως έχω κολλήσει. Κι αυτός με θέλει ακόμη στο free επίσης και δεν ξέρει ότι εγώ ξέρω πλέον ότι έχει γκόμενα. Εγώ όμως δεν ξέρω τι να κάνω. Από τη μία μου έρχεται να παίξω παιχνίδι και στους δυο γιατί πιστεύω ότι κανείς τους δεν αξίζει κάτι περισσότερο. Από την άλλη δεν είμαι τετοιος άνθρωπος και δεν έχω καν εμπειρίες ώστε να κάνω τέτοια ασυναισθηματικά παιχνίδια και να μη μου κάιγεται καρφί. Δένομαι με τους ανθρώπους και τους πιστεύω. Τι σκατά να κάνω. Να συνεχίσω με αυτόν που με δούλεψε, λάθος. Να πάω με τον άλλο επειδή έχω χημεία αλλά δε με πειθει κατα τ' άλλα, yes or not? Θέλω τη γνώμη σας... Φοβάμαι ότι είμαι και προκατειλημμένη με τον 35άρη γιατί με πρόδωσε ο άλλος και γιατί ακόμη νιώθω πράγματα και δε δίνω ευκαιρία σε κάτι που μπορεί και να έχει νόημα να υπάρξει, έστω από ερωτικής φύσεως... Αλλά ποτέ δεν έχω κάνει κάτι μόνο για το "ερωτικής" χωρίς να με πείθει σαν άτομο ο άλλος.. Τα χω χαμένα. Και τόσα χρόνια που ήμουν σωστή τι κατάλαβα, ήρθε ο άλλος και μου διέλυσε ο σύμπαν κι εγώ το ζώον δεν κοίταγα καν άλλους μην τον προδώσω. Τώρα θέλω να τα κάνω όλα λαμπόγυαλο. Και την ίδια στιγμή τον συγχωρώ. Και την ίδια στιγμή θέλω να κάνω κάτι με τον μεγαλύτερό μου γιατί πιστεύω ότι θα με προσέξει και την ίδια στιγμή δεν ξέρω τι θέλω, πάντως δεν αντέχω να κάθομαι σπίτι μου να μιξοκλαιω για τον άλλο που και καλά με πρόδωσε. Στην ουσία την κοπέλα του πρόδωσε κι εγώ απλώς ήμουν αρκετά ηλίθια να πιστέψω τα λόγια του. Ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία δυστυχώς. Τουλάχιστον δεν υπήρξα δεύτερο πρόσωπο εν γνώση μου. Αλλά γιατί να μη θυμώνω. Γιατί να θέλω απλώς να τον σφίξω στην αγκαλιά μου και όχι να του σπάσω τα μούτρα. Γιατί να μην πω στον 35άρη "Ρε φίλε πώς και ασχολείσαι μαζί μου κι όχι με κοπέλες της ηλικίας σου;" Γιατί, γιατί. Γιατί να μη μπορώ απλά να τους πηδήξω και τους δύο, να τους παρατήσω και να την κάνω για τα νησία Φίτζι με τα βιβλία μου και να μην ξαναδώ άνθρωπο ζωγραφιστό. Γιατί..
1
