ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ησουν τοσο ομορφος εχθες που σε ειδα τα ματια σου σαν διαμαντια ελαμπαν και το χαμογελο σου ηταν το πιο γλυκο ολου του κοσμου...Το ξερω πως δεν προκειται να βρεθουμε ποτε απο κοντα δεν προκειται να πιουμε ποτε αυτον τον καφε που ολο λεμε το ξερω οτι δεν θα νιωσω ποτε τα χερια σου επανω μου και ολο αυτο με στεναχωρει.Βγαινω εξω και σκεφτομαι εσενα βλεπω εσενα τους συγκρινω ολους με εσενα αλλα κανενας ποτε δεν σε φτανει..με εχεις κανει να ξεχασω πως εχω και σχεση.Ειναι σαν να εχεις κλεψει το μυαλο μου και να το χειριζεσαι εσυ οπως σε συμφερει..δεν ανήκεις σε καμια και ποτε δεν θα ανηκεις γιατι εισαι ελευθερος μπορει τελικα αυτη η ελευθερια σου να με γοητευει σε σενα γιατι εγω ποτε δεν μπορεσα να ειμαι ετσι οσο και αν το ηθελα.Πρεπει να λογικευτω να δωσω στην καρδια μου να καταλαβει πως δεν θα βρεθουμε ποτε απο κοντα αν και με στεναχωρει πολυ αυτο.Θελω ομως να κραταω μεσα μου κρυφα για εμενα μια μικρη ελπιδα πως καπου καποτε συναντησω τα ματια αυτα που με εκαναν να ξεχασω τα παντα.Οταν ερθω θα σε περιμενω,εκει απεναντι απο το λιμανι για εναν καφε για μια σου ματια και ενα χαμογελο.