ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

και ειμαστε παλι στο σημειο 0. Μαλλον στο πλην ειμαστε...Γιατι οταν με εβλεπες πριν, χαμογελαγες αυθορμητα, χαζα και ευγενικα, ελαμπαν τα ματια σου, και ετρεχες να με εξυπηρετήσεις γιατι σου εβγαζα κατι θετικο και ομορφο.Τωρα τι να αισθανθω ακριβως;Με βλεπεις, κανεις πως δεν με βλεπεις, κατεβαζεις το κεφαλι και μαυριζει η ψυχη σου...Να μπορουσα να διαβασω τις σκεψεις εκεινη την στιγμη...Γενικα προσπαθω να μην μετανοιωνω για οτι κανω η δεν κανω αλλα δεν εχω κανεναν σημαδι στο τι θα σε πονεσει λιγοτερο, το να εξαφανιστω ή το να μεινω...Α ρε Θεε, κατεβα να βοηθησεις, μπας και ξεμπλοκαρουμε...