ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εδώ και λίγο καιρό γνώρισα ένα παιδί, που είναι το ακριβώς αντίθετο από τους Μ****ς που με περιτριγύριζαν τον τελευταίο χρόνο. Είναι γλυκός, καλός μαζί μου και προσπαθεί τα πάντα να γίνονται όπως θέλω εγώ. Θα μου πείτε πού είναι το πρόβλημα ε?Το πρόβλημα είναι πως μετά από μια κουβέντα που είχαμε κατάλαβα πως τα συναισθήματά μου για εκείνον δεν είναι τόσο δυνατά, βασικά δεν είναι καν δυνατά. Και βλέποντάς τον να έχει απαιτήσεις από εμένα φρίκαρα. Μου είπε τόσο γλυκά πράγματα, εγώ τον χίωνα (λέγοντας πως δεν έχουμε σχέση ενώ εκείνος υποστήριζε πως έχουμε) και τελικά καταλήξαμε στο ότι είμαστε ότι εμένα με κάνει να νιώθω καλύτερα. Νιώθω απαίσια, θέλω να το βάλω στα πόδια, δεν θέλω να τον πληγώσω, αλλά το εγωιστικό κομμάτι του εαυτού μου μου λέει πως δεν πρέπει να χάσω ένα τέτοιο άτομο από τη ζωή μου. Όμως νομίζω πως δεν μπορώ να δώσω και να νιώσω άλλα... Ξέρω πως αφήνοντάς τον θα απογοητεύσω φίλους ακόμα και γονείς αλλά δεν μπορώ...