ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ειμαι ερωτευμενη εδω και 2,5 χρονια με ενα παιδι. στην αρχη αυτος μεκυνηγουσε και μετα οι ρολοι αντιστραφηκαν. το θεμα κρατησε 3 μηνες περιπου και μετα εληξε. μεσα σ αυτα τα χρονια βρεθηκαμε καποιες φορες απλα εγω δεν κυνηγησα τιποτα παραπανω. και οταν βρισκομασταν εκτος σπιτιου δαγκωνα τη γλωσσα μου με αποτελεσμα να λεω μαλακιες και γενικα να τα κανω σκατα. ο τυπος λοιπον προχωρησε τη ζωη του, πλεον ειναι ερωτευμενος με σχεση κτλ. εγω τιποτα.. αν και μου δοθηκαν ευκαιριες, ποτε αυτος που με πλησιαζε δεν με γεμιζε και επελεγα να το αφησω αντι να το κανω μονο και μονο για να ξεπερασω τα παλια. τωρα ομως, που εχει φτασει ο κομπος στο χτενι (καθε φοραπου βλεπω το δικο μ με τη σχεση του ποναω ολοκληρη) θελω να κανω κατι σοβαρο με καποιον. οχι γιατι μου λειπει το σεξ, αλλα μου λειπει το να ερθω κοντα με καποιον, να νιωθω πως ειμαι σημαντικη γι αυτον και επισης πιστευω οως μ αυτον τον τροπο δε θα νιωθω τοσο ασχημα οταν τους βλεπω μαζι. ελα ομως που τωρα που το πηρα αποφαση κανενας δε με διεκδικει?? επισης σκεφτομαι πως θα ναι και σα να κοροιδευω τον εαυτο μου και να αναλωνομαι σε κατι που τελικα θα με φθειρει.. ποια η γνωμη σας???