Νομίζω έχεις ανεβάσει ξανά την ίδια περίπου εξομολόγηση. Στην περίπτωσή σου, όμως, δεν έχει νόημα να ακούσεις τις σκέψεις των άλλων εδώ μέσα. Εχω φιλικό μου ζευγάρι που έχει διαφορά ηλικίας 12 χρόνια και παραμένουν μαζί μετά από 10 χρόνια σχέσης. Αλλά ούτε αυτό σημαίνει κάτι απαραίτητα. Μόνο εσύ και το ένστικτό σου θα καταλάβετε αν αξίζει να επενδύσεις σε κάποιον που, ομολογουμένως, έχετε διαφορετικούς ρυθμούς ζωής.
16.8.2017 | 17:02
Σχέση και φόβοι
Ειμαι 26 χρονων και εδω και 4 χρονια εχω σχεση με εναν αντρα με τον οποιο εχουμε 18 χρονια διαφορα . Περαν αυτου εχει υπαρξει παντρεμενος στο παρελθον και εχει αποκτησει με την πρωην γυναικα του δυο παιδια. Αν και μπορει εξαρχης να ειχα ενδοιασμους λογω αυτων των χαρακτηριστικων γρηγορα τα ξεπερασα μιας και η σχεση μας ειναι πραγματικα σωστη και υπεροχη. Το θεμα ειναι οτι καθως σοβαρευει , και μου εχει μιλησει και ο ιδιος για αυτο ( λεγοντας μου να συγκατοικησουμε κλπ) , θεωρω πως πρεπει να μιλησω στους γονεις μου . Οι γονεις μου ειναι κατα βαση παραδοσιακοι και αρκετα συντηρητικοι ανθρωποι και φοβαμαι πολυ την αντιδραση τους. Μενω ακομα μαζι τους, αν και δεν με στηριζουν οικονομικα καθολου καθως δουλευω και επροκειτο να κανω και το μεταπτυχιακο μου , παλι με δικα μου χρηματα. Ξερω πως εφοσον εγω ειμαι καλα πρεπει να ακολουθησω την επιλογη μου με καθε τιμημα ωστοσο στεναχωριεμαι πολυ σκεπτομενη το πως μπορει να αντιδρασουν , μιας και παντα υπηρξα αυτο που λεμε το ''καλο παιδι''.Θα με βοηθουσε να ακουσω τις σκεψεις σας.
5
![1Ο+1 εξαιρετικά αναγνώσματα για το τέλος της εβδομάδας [08.11.24]](/sites/default/files/styles/square_mini/public/articles/2024-11-08/__LiFO_10%2B1_Previews4%20%281%29.jpg?h=748d7e9c&itok=zdgEe7VA)
