ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι γυναίκα 26 χρόνων και τα δυο τελευταία καλοκαίρια έχω φύγει σεζον ως barista και δουλεύω και ζεστό μπουφέ 4 ωρες το βράδυ. Σύνολο 14 ωρες την ημέρα. Ναι μεν σε πανέμορφο νησί αλλά με τρομερή κούραση. Δεν συμφωνώ με αυτά που διάβασα, διότι υπάρχουμε και εμείς που φεύγουμε Όχι για 100 ευρω παραπάνω αλλά για 1000 παραπάνω, μισθούς που στην Αττική δεν βρίσκεις πουθενά και ανάλογα με το τι υποχρεώσεις έχει ο καθένας κάνει επιλογές .Την πρώτη φορά που έφυγα είχα σχέση και στους 3 μήνες με χώρισε...Ναι γνωριμίες έκανα αλλά τίποτα παραπάνω..Έκανα φιλίες και με τα δύο φύλα αλλα ως εκεί. Ειδικά το 16' Όχι δεν ήθελα να φυγω, αλλά έβγαλα 16 χιλιάδες, με αυτά πλήρωσα ότι χρωστούσα και προπληρωσα το δάνειο του σπιτιού μου για 10 μήνες διότι η σύνταξη των γονιών δεν φτάνει ούτε για τα βασικά. Αν μου έφταναν τα 700 ευρώ που έπαιρνα έχω δεν θα έφευγα ποτέ. Δεν φεύγουν όλοι για να να "περάσουν καλά" Αλλά απο ανάγκη. Εγώ εκείνη τη χρονιά δεν έκανα τίποτα, είχα πάει για το σκοπό μου και είχα υποσχεθεί στον τότε σύντροφο μου πως από πλευράς μου δεν θα αλλάξει τίποτα.Μια μέρα λοιπόν με χώρισε με μήνυμα. Έπειτα έμαθα ότι έτρωγα κέρατο από τον πρώτο μήνα. Άρα έχει να κάνει με τον άνθρωπο. Σε όλα υπάρχουν δύο όψεις. Την επόμενη χρονιά δεν είχα σχέση, και έτσι ήρθα κοντά με ενσν άνθρωπο, είχαμε σύντροφια και οι δύο ο ένας τον άλλον. Και τον λιγο χρόνο που είχαμε τον περάσανε όμορφα. Έμεινε εκεί..Εγώ επέστρεψα Αθήνα και αυτός Ήπειρο. Στα δύο χρόνια γνώρισα τόσο κόσμο..Υπάρχουν λοιπόν ναι, άτομα που η σεζόν εινσι για αυτούς είναι λεφτά,σεξ,ποτα και καλοπέραση και υπάρχουν και οι άλλοι που απλά δουλεύουν non stop. Το αν ο άλλος θα είναι πιστός είναι ξεκάθαρα θέμα χαρακτήρα. Σε πέντε μήνες πάλι σεζον , αφού εδώ το καλύτερο που βρήκα δεν φτάνει....Ας μη βλέπουμε παντού τέρατα