Όλες αυτές οι αντιδρασεις των παιδιών που αναφέρεις είναι κοινές σε αυτή τη βαθμίδα. Το θυμάμαι και προ όχι και πάρα πολλών χρόνων που ήμουν στο Δημοτικό. Είναι αυτονόητα πράγματα που χειρίζεται κάθε εκπαιδευτικος. Και αν εξαιρέσουμε το ιδιαζον συμπεριφορικο κομμάτι του Δημοτικού από τα παιδιά, η επανάληψη των ιδίων πραγμάτων στη διδασκαλία και ότι δε διαβάζουν είναι θέματα που αντιμετωπίζει έστω σε ευρύτερη διάσταση ακόμα και ο πανεπιστημιακος εκπαιδευτικος-δεν υπάρχουν διακρίσεις εδώ! Το πιο σημαντικο είναι το γεγονός ότι διαφοροποιείσαι ως προς τη μη συμμετοχή σου στο παιδαγωγικό κομμάτι. Αυτή σου ή διατύπωση είναι άτοπη ειδικά στη πρωτοβαθμια που ξεκάθαρα προηγείται αυτό έναντι τις περισσότερες φορές του γνωστικου. Δεν είχατε μαθήματα διδακτικης στο Πανεπιστήμιο να ακούσετε δύο πράγματα; Επειδή υπήρξα ως μαθητής σε ιδιωτικό και είμαι και τώρα σε αυτό σου δίνω point στο θέμα της διαχείρισης των γονέων (παράλογα απαιτητικοί πολλές φορές και θέλει ισχυρή διπλωματία να αντιμετωπίσεις κάποιες περιπτώσεις) και στο συναδελφικο περιβάλλον. Απλά κάνεις τη δουλειά σου είσαι ευγενική και φεύγεις. Δεν έχεις πολλά πολλά.
14.9.2018 | 15:25
Σχολείο
Πόσο δύσκολο είναι να δουλεύεις σε σχολείο στις μέρες μας και δη σε ιδιωτικό δημοτικό...Παιδιά παντού να τσιρίζουν,να τρέχουν,να κλαίνε,να μην προσέχουν στο μάθημα και να κάνουν φασαρία,να πρέπει να πεις το ίδιο πράγμα 300 φορές επί πόσα τμήματα.Να έχεις γονείς,εφημερίες,ανταγωνιστικούς συναδέλφους...Ειδικά για εμάς που διδάσκουμε ξένη γλώσσα και δεν έχουμε σχέση με το παιδαγωγικό κομμάτι,είναι ακόμα χειρότερο...Απορώ οι δάσκαλοι πώς την παλεύουν. Θα είχα παραιτηθεί στη θέση τους. Τουλάχιστον στα καλά φροντιστήρια μπορείς να δουλέψεις υπό νορμάλ συνθήκες.
2
![1Ο+1 εξαιρετικά αναγνώσματα για το τέλος της εβδομάδας [08.11.24]](/sites/default/files/styles/square_mini/public/articles/2024-11-08/__LiFO_10%2B1_Previews4%20%281%29.jpg?h=748d7e9c&itok=zdgEe7VA)
