ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Από πάντα είχα περιττά κιλά. Δεν είχα ιδιαίτερο κόμπλεξ με αυτό μέχρι που έφαγα bullying στο σχολείο για αυτό. Στο λύκειο κατάφερα να χάσω κάποια κιλά, αλλά τα πήρα όλα πίσω στις πανελλήνιες. Με την πρώτη καραντίνα πήρα ακόμη περισσότερα κιλά. Πλέον, προσπαθώ να τα χάσω κάνοντας γυμναστική. Το πρόβλημα είναι τα σχόλια της οικογένειάς μου. Με συγκρίνουν κάθε τρεις και λίγο με τον τότε αδύνατο εαυτό μου. Σχόλια τύπου κοίτα πόσο πιο όμορφη ήσουν, κοίτα πως είσαι, σε παχαίνει αυτό το ρούχο είναι καθημερινότητα. Ο μπαμπάς μου και ο αδερφός μου χοντρή με ανεβάζουν, χοντρή με κατεβάζουν και καλά για πλάκα. Η μάνα μου μου δείχνει ρούχα από όταν ήμουν αδύνατη και μου λέει δες σε τι ρούχα έμπαινες τότε. Κάθε φορά που βλέπει κάποια που έχει χάσει κιλά μου το λέει. Όταν είδαν ότι κάνω γυμναστική με πρήζουν χειρότερα, όλη μέρα δεν λένε κάτι άλλο. Κρίνουν τον τρόπο που γυμνάζομαι. Ένα τέταρτο είναι λίγο, πρέπει να κάνεις τρέξιμο. Μα είμαι αρχάρια τους λέω, θα αυξήσω τον χρόνο με τον καιρό. Μα δε θα τα χάσεις έτσι απαντάνε. Το πρόβλημα είναι ότι δε με αφήνουν να κάνω αυτό που νομίζω εγώ σωστό για τον εαυτό μου, να χάσω τα κιλά μου με τον δικό μου τρόπο και τα δικά μου μέσα χωρίς αυτήν την πίεση. Γενικά η ελληνική οικογένεια έχει αυτό το κακό συνήθειο να επεμβαίνει στη ζωή των παιδιών. Είναι εντάξει μέχρι ένα σημείο μα οι Έλληνες γονείς το φτάνουν σε άλλο επίπεδο