ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Διάβασα ένα άρθρο σε ένα άλλο σάιτ, δεν αναφέρω το σάιτ για να μην κάνω έστω κι άθελά μου γκρίζα διαφήμιση αλλά έχει ποικιλία θεματολογίας και έγραφε η αρθρογράφος ένα άρθρο για τη μοναξιά και πόσο δύσκολη είναι η μοναξιά και να μην έχεις κανέναν και διάφορα τέτοια, τρεις παράγραφοι για το πόσο άσχημο και πόσο σου τρώει την ψυχή το να μεγαλώνεις χωρίς να έχεις κανέναν και κλείνει το άρθρο της με τη φράση: βέβαια εγώ και σύντροφο έχω και φίλους απλά κάποιες φορές νιώθω μόνη.Ακριβώς αυτό δηλαδή που πιστεύω λένε και αρκετοί γύρω μας.Είναι κάτι αντίστοιχο του έφαγα δυο μερίδες φαγητό αλλά πεινάω ακόμα.Δεν λέω ότι απαγορεύεται κάποιος άνθρωπος που έχει άλλους γύρω του να νιώθει μοναξιά, συμβαίνει, αλλά αληθινή μοναξιά βιώνουν ελάχιστοι άνθρωποι.Και μακάρι να μην την ζούσε κανείς.Υ.Γ: Θα ήθελα να πω και συγχαρητήρια στον κύριο Ανδρέα Λουκάκο που έχει τη νέα στήλη sweet nothing στην έντυπη LIFO.Όλα τα άρθρα του είναι υπέροχα, τα κρατάω στο αρχείο άρθρων που έχω αλλά ειδικά αυτό που έγραψε πριν λίγα τεύχη για τη μοναξιά και την κυρία την ηλικιωμένη που μένει στην πολυκατοικία του, με άγγιξε βαθιά.