29.10.2013 | 15:04
Σημειώσεις. (Πηγή: http://daskalos-kostiskolotas.blogspot.gr/2010/05/1.html)
1. Σκηνοθετική οδηγία, που συμπληρώνεται πιο κάτω, για την κατάσταση που βρίσκεται η Εκάβη: είναι ξαπλωμένη κατάχαμα και πονάει παντού.2. Άλλη σκηνοθετική οδηγία: η σκηνή εξελίσσεται μπροστά στα ερείπια της καιόμενης Τροίας, όπου εξελίσσεται όλη η τραγωδία.3.”μεταβαλλομένου δαίμονος ἀνέχου”: η ανατροπή της τύχης, η περιπέτεια (Βλέπε λεξιλόγιο). Στις Τρωάδες δεν υπάρχει περιπέτεια μέσα στο έργο. Η μεταβολή της τύχης των Τρώων έγινε ήδη πριν αρχίσει το έργο, από την πριν ευδαιμονία βρίσκονται στην άκρα δυστυχία. Αναφορές στην προηγούμενη ευδαιμονία γίνεται συχνά από τους ήρωες. Η άλλη περιπέτεια είναι αυτή που αναμένει τους Έλληνες οι τώρα νικητές και θριαμβευτές, όταν τελειώσει το έργο θα καταστραφούν. Κι αυτή η περιπέτεια αναφέρεται συχνά από τους ήρωες, ιδιαίτερα από την Κασσάνδρα η οποία προλέγει τον όλεθρό τους και τον άγριο φόνο του Αγαμέμνονα.4. Μεταφορά από τη ναυτική ζωή. Συχνές τέτοιες ναυτικές παρομοιώσεις και μεταφορές γιατί ήταν η εποχή που η Αθήνα ήταν θαλασσοκράτειρα, το ναυτικό ήταν η δύναμή της και πολλοί από τους θεατές υπηρετούσαν στο Αθηναϊκό ναυτικό. Εδώ υπάρχει κι άλλος λόγος: ο Ελληνικός στόλος έπαιξε πρωτεύοντα ρόλο στην Τρωική εκστρατεία και τώρα είναι έτοιμος να αποπλεύσει για το ταξίδι της επιστροφής που θα είναι ταξίδι ολέθρου.5. Ο Πρίαμος με την Εκάβη, αλλά και με άλλες συζύγους, είχε πενήντα γιους και πολλές κόρες. 6. Πάλι ναυτική παρομοίωση.7. Ο παιάν ήταν λυρικό χορικό άσμα, αρχικά προς τον Απόλλωνα ύστερα και σε άλλους θεούς. Μια επίκληση ή ύμνος ευχαριστήριος, αλλά και ως πολεμικό εμβατήριο.8. Ἴλιον ἱεράν. Από τον Όμηρο η Τροία ονομάζεται ἱερὸν πτολίεθρον, ιερή πόλη.9. Η Ελένη είχε αδέλφια του δίδυμους Κάστορα και Πολυδεύκη. Ήδη στον Όμηρο αναφέρεται η ντροπή που ένοιωσαν τα αδέλφια της για την πράξη της. Υπήρχε μάλιστα μια παράδοση ότι οι Διόσκουροι οδηγήθηκαν στην αυτοκτονία από αυτή την ντροπή τους.10. Άλλη μια ναυτική μεταφορά.11. Το έθιμο να κόβουν τα μαλλιά σε ένδειξη πένθους.12. Εσκεμμένα η μετάφραση σαν δημοτικό μοιρολόι. 13. Ο Ευριπίδης κλείνει τη θρηνητική μονωδία της Εκάβης με μια νότα χαρούμενων στιγμών από το παρελθόν. Αμέσως θα ακολουθήσουν και πάλι τραγικές στιγμές.